Al direct na de
Eerste Wereldoorlog ontstond een
vorm van toerisme die we
tegenwoordig slagveldtoerisme zouden noemen,
omdat landgenoten van gesneuvelden met eigen ogen wilden
zien hoe het oorlogsterrein er na afloop van de oorlog
uitzag en waar zij hun graf hadden gevonden.
Er verschenen reisgidsen, er werden excursies aangeboden,
hotels boden hun diensten aan, er werden souvenirs en
ansichtkaarten verkocht en er werden foto’s gemaakt van
bezoekers staande naast puinhopen en oorlogstuig.
|
 |
Het is een vorm van toerisme die
tot vandaag de dag is blijven bestaan. Hoewel de bezochte
plekken in het landschap soms weinig aantrekkelijks hebben
zijn het juist de associaties met die plekken die dat bezoek
betekenis geven.
De herinnering aan militaire gebeurtenissen
ter plekke vermengen zich daarbij met de herinnering aan de
doden op de begraafplaatsen die alom in het landschap
aanwezig zijn.
Elke begraafplaats ligt tussen talloos andere
begraafplaatsen die tezamen met musea,
monumenten en de nog
zichtbare restanten van de oorlog het onvoorstelbare van die
oorlog een zekere dimensie geven. De herinnering aan de doden en
vermisten uit de Eerste Wereldoorlog is
daardoor blijvend gewaarborgd.
Hans de Regt maakte van
de
WFA-Nederland excursie
naar het Somme-gebied in
mei 2005, een serie prachtige foto’s:
start hier de diapresentatie
▬
© Foto's Hans de Regt
|
