▬
Allerlaatste WOI-veteraan Florence Green overleden Florence Green (1901-2011) overleed zaterdag 4
februari 2012, twee weken voordat ze 111 jaar
oud zou worden. In september 1918 voegde ze zich op
17-jarige leeftijd bij de Women's Royal Air Force. Ze
werkte als serveerster in de officiersmess van de Royal
Air Force-basis Marham tot het einde van de oorlog in
november 1918. Pas in 2010 werd Florence Green officieel
erkend als oorlogsveteraan, nadat een Britse
correspondent haar naam tegenkwam in de Nationale
Archieven en daarbij haar dienstjaren terugvond.
Vorig jaar nog bracht de Royal Air Force haar een
bloemetje vanwege haar 110de verjaardag. Volgens haar
jongste dochter liep haar moeder nooit te koop met het
feit dat ze oorlogsveteraan was. 'Maar ze was wel trots
op wat ze toen deed en wij zijn allemaal ook heel trots
op haar.'
De laatste veteraan die aan het
front vocht tijdens de oorlog, was Claude Choules, die
bij de Britse marine diende. Hij overleed in 2011 in
Australië. Na het overlijden van Florence Green is er,
voor zover bekend, niemand meer in leven die in de
periode 1914-1918 in dienst was van de een
oorlogvoerende mogendheid.
▬WOI-veteraan Claude Choules overleden Claude Choules is op
woensdag 5 mei 2011 op 110-jarige overleden leeftijd
in Perth – Australië. Hij was na het overlijden van de
Amerikaan Frank Buckles, voor zover thans
bekend, de allerlaatste veteraan die nog daadwerkelijk
meegevochten heeft in Eerste Wereldoorlog.
Choules meldde
zich in 1916 aan bij de Britse marine. Hij was
toen vijftien jaar oud en te jong om dienst te mogen
doen. Hij had echter gelogen over zijn leeftijd. In
november 1918 was hij getuige van de overgave van de
Duitse vloot in de Firth of Forth. Ook was hij erbij
aanwezig toen de Duitsers hun eigen vloot tot zinken
brachten in Scapa Flow in juni 1919.
In 1926
emigreerde Choules naar Australië en nam ook daar dienst
bij de marine. Tijdens de Tweede Wereldoorlog
vernietigde hij de eerste Duitse mijn die aanspoelde op
de kust van Australië. In 1956 ging hij op 55-jarige
leeftijd verplicht met pensioen. De oorlogsjaren waren
volgens hem zwaar, maar soms ook saai. Hij waarschuwde
ervoor de ervaringen uit de oorlog niet te
verheerlijken.
Na zijn pensionering werkte hij
in de rivierkreeftvisserij. Cloude Choules, die de
bijnaam 'Chuckles' had, publiceerde in 2009 een boek
over zijn leven. De laatste jaren woonde hij in Perth.
De veteraan genoot tot op zeer hoge leeftijd een goede
gezondheid. Pas op zijn 105e ging hij naar een
bejaardentehuis.
De enige andere overlevende van
die oorlog is thans de 110-jarige Britse Florence Green. Zij
diende bij de Women’s Royal Air Force en was daar
werkzaam als serveerster.
▬
Laatste WOI-veteraan Claude Choules 110 jaar oud Claude Choules, de laatste man
die de Eerste Wereldoorlog actief als soldaat
meemaakte, wordt 110 jaar.
Claude Choules uit het Australische Perth haat oorlog
nog altijd. De geboren Brit Choules jokte in 1915 over
zijn leeftijd...
▬ WOI-veteraan Frank
Buckles overleden Frank Buckles, de laatste Amerikaanse veteraan
uit de Eerste Wereldoorlog, is op 27 februari 2011
overleden. Hij werd 110 jaar oud. Buckles werd
geboren in Missouri in 1901. In 1917 meldde hij zich, 16
jaar oud, voor de militaire dienst. Hij wist een
officier ervan te overtuigen dat hij 18 jaar oud was en
werd aangenomen. Eerst werd hij in
Groot-Bittannië ingezet en later in Frankrijk,
waar hij dienst deed bij de ambulancedienst van
het Amerikaanse leger. Vlak voor het einde van
de oorlog werd hij tot korporaal benoemd.
Na de oorlog
werkte Buckles bij de koopvaardij totdat hij in 1940
ging werken in de Filippijnen. Japan viel in de Tweede
Wereldoorlog dat land binnen en Frank Buckles bracht
ruim drie jaar door in een Japans interneringskamp. Hij
keerde na de bevrijding terug naar de Verenigde Staten
en begon een boerenbedrijf. De veteraan werd in de loop
der jaren vele malen onderscheiden. Zo ontving hij in
1999 uit handen van de Franse president Jacques Chirac
nog het Légion d'honneur, de hoogste Franse
onderscheiding.
De afgelopen
tijd beijverde Frank Buckles zich voor de oprichting
van een nationaal monument in Amerika ter nagedachtenis
aan de ruim 100.000 Amerikanen die sneuvelden tijdens de
Eerste Wereldoorlog. Hij overleed thuis in zijn woning
in Charles Town in de Amerikaanse staat West-Virgina
nadat hij in het begin van de maand 110 jaar oud was
geworden.
Frank Buckles werd op 15 maart
begraven op de nationale militaire begraafplaats
Arlington in de staat Virginia. Deze begrafenis
was voor de VS het moment om alle militairen uit de
Eerste Wereldoorlog te eren. Zo had president Obama
bepaald dat op deze dag op overheidsgebouwen de vlag
halfstok zou hangen.
Op dit moment
zijn er nog twee Britse oorlogsveteranen uit de Eerste
Wereldoorlog in leven. Claude
Choules is thans 109 jaar oud en woont in Australië. Hij
was pas 15 jaar toen hij in 1916 bij de Royal Navy in
dienst kwam.
De 110-jarige
Florence Green is de laatste vrouwelijke veteraan uit de
Eerste Wereldoorlog. Ze werd in 1918 op 17-jarige
leeftijd bij de Women’s Royal Air Force ingelijfd waar
ze als serveerster werkte. Ze is een van de tien oudste
mensen in Groot-Brittannië. ▬
Florence Green, the last Great War veteran in Britain,
turns 110 Norfolk woman Florence Green is
one of only three people still alive who served in
1914-18 conflict
▬
Happiness for Claude Choules - a
hero at 109 Not many people
get to cradle their great-great-granddaughter - then
again, not many have survived two world wars or
reached the age of 109. Claude Choules
has done all three. But the last surviving
World War I veteran was never one to dwell on his
wartime experiences, instead preferring to speak of his
enduring love for his family...
▬
Final Canadian WWI veteran John Babcock dies The last Canadian
veteran of World War I John Babcock has
died at the age of 109. Just two other veterans
of World War I remain alive: American Frank Buckles,
also aged 109, and British-born Australian Claude
Choules, who is 108.
Uitgebreide informatie over John Babcock is te vinden op
Wikipedia.
De (voor zover bekend) laatste Canadese
WOI veteraan, John Babcock, is op 18 februari
2010 op in Spokane in de Amerikaanse staat Washington.
Hij werd 109 jaar oud. Op 15-jarige leeftijd
meldde hij zich bij het Canadese leger. De
recruteringsofficier had geschreven dat hij er "18 jaar
oud uitzag". Hij werd aangenomen maar later kwam de
waarheid uit en werd hij overgeplaatst naar een
trainingskamp in Groot-Brittannië tot hij de 18-jarige
leeftijd zou hebben bereikt.
John Babcock heeft
nooit aan het front gestaan. Omdat hij
had dienst genomen in het Canadese leger en in
Groot-Brittannië zijn opleiding had gekregen, werd hij
toch beschouwd als een van de 650.000 Canadezen die aan
de Eerste Wereldoorlog deelnamen en kreeg hij de
veteranen-status. Op zoek naar werk verhuisde
Babcock in 1932 naar de VS, waar hij de rest van zijn
leven zou wonen. ▬
More cash is needed for Harry Patch memorial in Bath More donations are needed to
complete a memorial to World War I veteran Harry Patch
in Bath, organisers have said. They want to see new
lead-line planters.. ▬
Last US veteran of World War I turns 109 Last surviving U.S. veteran of
World War I, former Cpl. Frank Buckles, turns 109
and is
still hoping for a national memorial in Washington
for his comrades...
▬
Vrouw van 108 oudste Britse WOI veteraan Florence Green (108)
uit
Norfolk, is volgens de nieuwe statistieken
de oudste nog levende Britse veteraanvan de Eerste Wereldoorlog. Florence
Green werkte destijds in
een munitiefabriek...
▬
Amerikaanse WOI-veteraan (108) pleit voor nationaal
monument De 108-jarige Frank Buckles,
de laatste Amerikaanse soldaat die diende in de Eerste
Wereldoorlog,
heeft donderdag in het Amerikaanse Congres gepleit voor
de bouw van een nationaal monument ter
nagedachtenis aan de ruim 100.000 Amerikanen die
sneuvelden tijdens deze oorlog...
▬ WOI-veteraan
Claude Choules niet naar
herdenking Eén
der laatste veteranen uit Eerste Wereldoorlog
gaat woensdag 11 novemberniet naar de oorlogsherdenking omdat hij
tegen de verheerlijking van oorlog is...
▬ Claude
Choules is now the last Briton standing
After the death of Harry
Patch on Saturday, Claude
Choules, a former Royal Navy seaman now living in
Western Australia, is the last living British veteran
of the First World War...
▬ Voor meer artikelen over
Claude Choules
klik hier
▬ Harry Patch, de
één na laatste Britse WOI
veteraan, is overleden op 111-jarige leeftijd
Harry Patch (111 jaar oud)Britse veteraan uit de Eerste
Wereldoorlog is overleden. Het verzorgingshuis waar hij zijn laatste dagen sleet liet weten dat hij op de
ochtend van zaterdag
25 juli 2009 was overleden.
"He just quietly slipped away at 9 a.m. this
morning,"zo werd medegedeeld.
Harry Patchwas de
enige nog levende Britse veteraan die
daadwerkelijk in de loopgravenheeft gevochten.
Hij diende
bij de
'Duke of Cornwall’s
Light Infantry’ en
vocht mee tijdens een van de meest
beruchte veldslagen uit de Eerste Wereldoorlog: de Derde
Slag bij Ieper
waar alleen al aan Britse zijde meer dan 70.000 doden
vielen.
Hij wasals 18-jarige in 1917
opgeroepen en
werd al na een paar weken
opleiding
ingezet bij deze bloedige gevechten.
‘Modder,
modder en meer modder gemengd met bloed’was zijn herinnering aan deze slag waarbij hij zwaargewond
werd en drie goede vrienden verloor door een
granaatinslag.
Tot het moment dat Harry Patch 100
jaar werd, heeft hij nooit willen praten over zijn
ervaringen tijdens de oorlog.
'Oorlog is geen enkel leven waard',
zei hij en zette zich daarna in voor vrede en
verzoening. Hij was zich er zeer van bewust dat hij een
van de laatste getuigen was van de Eerste Wereldoorlog
en wilde de mannen, die daar aan beide zijden gesneuveld
waren, herdenken.
Harry Patch was nog, als de laatste overlevende van de
Derde
slag bij Ieper
(Slag bij Passendale), te gast tijdens de herdenking
van deze slag in juli
2007.
Na het overlijden van Patch is Claude Choules (108) die in Australië woont, de laatste Britse
veteraan.
Hij diende tijdens de oorlog bij de Britse Royal Navy.
Daarnaast leven er nog twee
WOI veteranen in de Verenigde Staten. Dat zijn de Amerikaan Franck
Buckles (108) en de Canadees John Babcock
(109).
▬ Voor
meer bewegende beelden van Harry
Patch
klik hier
▬ Military
honours for First World War veteran
Henry Allingham Britain's First World
War veteranHenry Allingham is to have a public
funeralwith military honoursin Brighton
next Thursday.
The
113-year-old had been the world's oldest man for a month
when he died in his sleep at St Dunstan's Centre care
home on July 18...
▬ MPs
call for national tribute to oldest Great War veteran
Henry Allingham
Pressure was growing last
night to commemorate the death of Britain's
oldest surviving First World War veteran with a
national thanksgiving service. Henry Allingham, who
became the world's oldest man only last month, died on
Saturday aged 113...
▬ Harry
Patch, the last Tommy, is now Britain's oldest man Harry Patch
(111) has become Britain's last survivor of
the First World War trenches, following the death of
Henry Allingham at 113...
▬ WOI
veteraan Henry Allingham (113) overleden
Henry Allingham (1896-2009) is op zaterdag 18 juli 2009
overleden. Hij was één van de laatste veteranen uit de
Eerste Wereldoorlog en de oudste man ter wereld. Hij
stierf in zijn slaap in een verzorgingstehuis in de
buurt van Brighton.
Allingham was één van de twee Britse veteranen uit de
Eerste Wereldoorlog die nog in leven waren. Hij was de
laatste nog levende oprichter van de Royal Naval Air
Service (RNAS) en de laatst levende oprichter van de
Royal Air Force (RAF). Ook was hij de laatst overlever
van de Slag bij Jutland waar de Duitse en de Britse
vloot elkaar twee dagen lang bestreden.
Allingham meldde zich direct bij het uitbreken van de
oorlog in 1914 bij het Britse leger maar hij hoorde
maandenlang niets. Daarop meldde hij zich in 1915
opnieuw maar nu bij Royal Naval Air Service (RNAS), een
nieuwe tak van luchtvaart waar men voor de Britse marine
verkenningsvluchten uitvoerde. Zijn technische
vooropleiding was voldoende om hem als monteur aan te
nemen voor het onderhoud van de verkenningsvliegtuigen
die ook aan boord van oorlogsschepen werden geplaatst.
Al snel werd Henry waarnemer die in een
tweezitstoestel plaatsnam achter de piloot tijdens
verkenningsvluchten. In die hoedanigheid werd hij eind
mei 1916 samen met zijn piloot aan boord gehesen van de
Kingfisher, een schip dat zich vervolgens aansloot bij
de Britse Grand Fleet die ter hoogte van het Deense
schiereiland Jutland op zoek was naar de Duitse
Hochseeflotte.
Allingham en zijn piloot zouden hier verkenningsvluchten
uitvoeren, op zoek naar de Duitse tegenstander maar dat
bleek niet nodig want de beide vloten raakten op 31 mei
1916 slaags met elkaar in de enige grote zeeslag van de
Eerste Wereldoorlog. Hij overleefde de tweedaagse
zeeslag, die voor de Britten uitliep op een strategische
overwinning, hoewel ze grotere verliezen hadden geleden
dan de Duitsers.
Na zijn verblijf op zee werd Henry Allingham
overgeplaatst naar het Westelijk Front in
Noord-Frankrijk. Hij overleefde de resterende
oorlogsjaren patrouillerend boven het Belgische deel van
het front in de omgeving van Ieper.
Na zijn vertrek bij de Royal Air Force bleef hij
werkzaam in de techniek. Hij werkte o.a. Vickers General
Motors en Ford Motor en bleef daar tot zijn pensioen in
1960. Op 19 december 2008 ontving hij een academische
graad in de techniek van de Institution of Mechanical
Engineers. Hij wilde al op jonge leeftijd deze graad
halen, maar zijn familie kon dat in die tijd niet
veroorloven. Op 22 mei 2009 kreeg hij een eredoctoraat
in de techniek van de Southampton Solent University voor
zijn inspanningen tijdens de beide wereldoorlogen. Ook
ontving hij in de afgelopen jaren vele nationale en
internationale hoge onderscheidingen zoals het Franse
Légion d’honneur.
Op 19 juni 2009 werd Allingham de oudste man ter wereld
door het overlijden van de Japanner Tomoji Tanabe
(1895-2009) die zelf ruim twee jaar lang de oudste man
ter wereld was. Henry Allingham werd de laatste paar
maanden steeds zwakker. Op zaterdag 18
juli 2009 stierf Henry Allingham om 03:10 (lokale tijd)
in zijn slaap. Hij werd 113 jaar en 42 dagen
oud.
In de ochtend van 18 juli betuigde de Britse premier
Gordon Brown zijn medeleven: ‘Ik had het voorrecht om
Henry vaak te mogen bezoeken. Hij was een geweldig
persoon en één van de laatste vertegenwoordigers van een
generatie van geweldige mensen. Mijn gedachten gaan uit
naar zijn familie die rouwt om zijn dood, maar ook zijn
leven viert’.
▬ Voor
meer bewegende beelden van Henry Allingham
klik hier
▬ Henry
Allingham is now world's oldest at 113
World War I veteran Henry Allingham is the world's
oldest man following the death of a 113-year-old in
Japan, Guinness World Records has confirmed... (Voor
meer berichten hierover
klik hier)
▬ WWI
veteran Harry Patch marks 111th
birthday Harry Patch, the
last British survivor of the World War I trenches, is
celebrating his 111th birthday.
Mr Patch, who grew up in Coombe Down, near Bath,
never spoke in public about his part in WWI until he
turned 100. At 18, he was conscripted into the Army
and sent to fight in the Battle of Passchendaele in
Ypres, which claimed the lives of more than 70,000
soldiers... (NB. Er is
een videoclip bij dit bericht - u moet hierbij helaas
eerst een advertentie van ABN doorstaan.)
▬ Why
not honour the real heroes? WWI
veterans recognised by French,
snubbeb by Britain
They are the last
survivors of a generation which sacrificed
everything for this country - and whose bravery has been
marked by Britain's allies. But WWI
veterans Henry Allingham and Harry Patch have
not been recognised in the Queen's Birthday Honours
List, a move provoking fury from politicians and
defence campaigners.
▬ Henry
Allingham one of Britain's two surviving WWI veterans
has turned 113 Henry Allingham joined the Royal Navy Air Service
in September 1915 before transferring to the RAF in
April 1918.
The birthday
is another landmark for a man who is the last
surviving founder member of the RAF and whose life
has spanned three centuries and six monarchs...
▬ Official
end of Australia's World War I generation...
A chapter in Australian history has ended with the death
of John Campbell Ross (110), the last of 416,000 Australians who enlisted for service in the First World
War. John Ross goes down as the nation's last World War
I soldier though he never left Australia or saw active
service. He died on Wednesday in a nursing
home at Bendigo...
▬ Freeman
vote for UK's oldest man Henry
Allingham First World War
veteran Henry Allingham - the UK's oldest
man - is set to be made an honorary freeman of
Brighton and Hove. City councillors are expected to
vote in...
▬ Britse veteraan Netherwood (Ned) Hughes (108) overleden
Netherwood (Ned) Hughes overleed op 4 april 2009.
Hij werd 108 jaar oud. In juni 1918 werd hij als
chauffeur opgeroepen voor de militaire dienst. Hij was
nog met zijn opleiding bezig toen de oorlog afgelopen
was. Hij werd nooit erkend als officiële veteraan omdat
zijn militaire gegevens tijdens de
Tweede Wereldoorlog zijn verdwenen. Voor meer informatie
klik hier.
▬ Oldest
veteran Henry Allingham (112)
gets French honour Henry Allingham,
who is 112 and lives in Sussex, will receive the
Legion d'Honneur at the French Embassy in
Knightsbridge, London, on Monday...
▬ WWI veteran Harry Patch
receives French honour award Harry Patch, the
last surviving British veteran of the trenches of World
War I, has been made an Officer of the French Legion
of Honour. The 110-year-old...
▬ WWI
veteran Claude Choules has a
108th birthday date Surviving World War I veteran
Claude Choules will be
surrounded by a big family, including one great-great
grandchild, when he celebrates his 108th birthday on
Tuesday. British-born Claude Choules joined
the Royal Navy in 1915 at age 14 and served
two years in the North Sea. He saw the mass
surrender of the German navy at Scapa Flow...
▬ School
visit for Henry Allingham (112)
WWI veteran Henry Allingham, who once
attributed his longevity to 'whisky,
cigarettes and wild, wild women',
gave some more considered advice to children as he
answered...
▬ Twee
onbekende WOI veteranen overleden
In december 2008 overleden twee personen die, zo werd
pas na hun dood bekend gemaakt, veteranen uit de Eerste
Wereldoorlog bleken te zijn. Het betreft hier de Britse
Ivy Lillian Campany, ook nog eens de laatste
vrouwelijke WO1-veteraan ter wereld, die stierf op 19 december
2008. Ze werd 107 jaar oud.
Ivy Campany diende bij de Queen Mary’s Army
Auxiliary Corps.
Voor meer informatie
klik hier.
De tweede WOI veteraan overleed op Tweede Kerstdag. Het
was
de laatste Russische veteraan uit de Eerste Wereldoorlog Mikhail Efimovich
Krichevsky.Hij werd 111 jaar oud. In
1917 kwam hij
onder de wapenen. Mikhail
Krichevsky was de oudste
man van de
Oekraïne en de oudste jood ter wereld.
Voor meer informatie
klik hier en
klik hier.
(Bron: Nieuws van het Westelijk Front nr 53 –
februari 2009)
▬ First
World War veteran Bill Stone is
buried near his home Bill
Stone’s medals, eight of them, including the
Atlantic Star and a medal for the Second World War with
oak leaf, were carried on a blue velvet cushion. Bill Stone was given a ceremonial
Navy funeral...
▬ Old
and young unite for veteran Bill Stone
The BBC's Angus
Crawford says all generations gathered to say
farewell to William 'Bill'
Stone, who died earlier
this month aged 108...
Britse WOI veteraan Bill Stone (108) overleden William Frederick "Bill" Stone
(23 september 1900 - 10 januari 2009) was een van de
laatste vijf Eerste Wereldoorlog veteranen die dienden
in de Britse strijdkrachten. Hij en Claude Choules (die
in Australië woont) zijn ook de laatste twee zeelui die
dienden tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Bill Stone was alleen tijdens de Tweede Wereldoorlog bij
gevechtsacties betrokken omdat hij tijdens de Eerste
Wereldoorlog nog in opleiding was toen deze oorlog ten
einde liep.
Bill Stone werd geboren in Ledstone, Kingsbridge, Devon
en kwam uit een gezin met veertien kinderen. Op 23
september 1918 nam
hij dienst bij de Royal Navy
waar hij een opleiding kreeg aan boord van de lichte
kruiser HMS Tiger in de thuishaven van de Royal Navy te
Scapa Flow.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij chef-stoker aan
boord van de mijnenveger HMS Salamander. Hij was
betrokken bij de evacuatie van Duinkerken
waar zijn schip vijf overtochten maakte om de Britse
troepen van de Franse stranden af te halen. Hij nam in
1943 deel aan de landingen op Siciliëmet HMS
Newfoundland. Op 18 september 1945 kreeg hij na 27 jaar
dienst bij de Royal Navy eervol ontslag. In deze periode
werd hij twee maal
getorpedeerd en
kreeg eenmaal een eervolle vermelding vanwegegetoonde dapperheid tijdens een actie.
Hij trouwde in 1938 en kreeg in 1939 een dochter. Na de
oorlog werd hij kapper met een eigen kapperszaak. Zijn
vrouw overleed in 1995. Bill Stone verhuisde twee jaar
geleden naar een verzorgingshuis vlakbij Wokingham. Hij
overleed vredig in zijn slaap na een zware verkoudheid.
De laatste jaren werd hij vaak uitgenodigd voor
om
herdenkingsbijeenkomsten
bij te wonen. Zo was hij aanwezig bij de herdenking
van de
wapenstilstand bij de Cenotaph in Londen
op 11 november 2008 samen met twee andere Great War
veteranen die nog in Engeland wonen:
Henry Allingham
(112) en Harry Patch (110).
Nieuws over WOI veteranen in 2008
▬ Niet
erkende WOI veteraan Pierre Picault (109) overleden Volgens een bericht op de
website
Der des Ders is Pierre Picault
(27 februari 1899) medio november overleden
te Bou (Loiret) op de leeftijd van 109 jaar. Hij diende
vanaf 15 april tot en met 9 februari 1920 (o.a. bij het
83e en 85e Régiment d'Artillerie Lourde) in het Franse
leger. Omdat hij nimmer met zijn eenheid was ingezet aan
het front kreeg hij nooit de officiële status
van ‘ancien
combattant français de la guerre de 14-18’.
Volgens dezelfde bron telt
Frankrijk
officieel
per eind november 2008geen veteranen meer uit de Eerste Wereldoorlog.
In 1995 waren er nog ruim 4.000, in november 2001 nog
191, in november 2002 nog 86, in november 2003 nog 51,
in november 2004 nog 23, in november 2005 nog 11, in
november 2006 nog 8 in november 2007 nog 4.
▬ Niet
erkende WOI veteraan Ferdnand Goux (108) overleden
Fernand Goux (1899-2008)
overleed op 9 november 2008 op de leeftijd van 108 jaar.
Hij was de op een na laatste Franse veteraan uit de
Eerste Wereldoorlog – Pierre Picault is de laatste (voor
zover tot nu toe bekend). Goux werd voor de militaire
dienst opgeroepen op 19 april 1918 en diende eerst bij
het 85ste RI (Regiment Infanterie) dat tot taak had
troepen te bevoorraden maar dat ook doden moest
begraven. Daarna vertrok hij op 3 november
1918 met het 82ste
IR naar de frontlijn.
Acht dagen daarna werd de wapenstilstand
afgekondigd. Na de oorlog was Goux werkzaam als boer.
Ferdnand Goux werd in juni 2008, ruim drie maanden nadat
de laatste Franse poilu, Lazare Ponticelli overleed,
‘ontdekt’ als WOI-veteraan.
Omdat hij echter minder dan 90 dagen
deel uitmaakte van een gevechtseenheid, was hij volgens
l’Office National des Anciens Combattants (ONAC) geen
‘echte’ poilu.
De thans 109-jarige Pierre Picault,
die met deze leeftijd ook de oudste man van
Frankrijk is, zou de
laatste Franse WOI veteraan zijn. Naar men zegt nam hij
vanaf april 1918 deel aan de oorlog. Over hem zijn
verder nauwelijks gegevens bekend.
Australische WOI veteraan Sydney Lucas (108) overleden
Sydney (Syd) Maurice Lucas (1900 - 2008)
is op dinsdag 4 november op 108-jarige leeftijd
overleden in Rosebud, vlak bij Melbourne in Australië,
waar hij sinds 1928 woonde. Hij werd in geboren in
Leicester (Engeland) en opgeroepen voor de militaire
dienst drie maanden voordat de oorlog voorbij was
en ingedeeld bij het Sherwood Foresters regiment.
Syd Lucas had zijn opleiding nog niet voltooid tot de
oorlog voorbij was en werd naar huis gestuurd.
Hij was de jongste van drie broers.
Zijn oudere broers vochten in Frankrijk. Hij vertelde
ooit: ‘De jongste werd twee keer opgeblazen door een
granaat maar raakte daarbij niet ernstig gewond en de
andere kreeg een schot door zijn vinger, dat was alles.
Ze hebben echt geluk gehad’.
In 1940 meldde hij zich als vrijwilliger voor de
militaire dienst – nu in
het Australische leger bij het Australian Machine Gun
Battalion vanwege het uitbreken van de Tweede
Wereldoorlog. Hij werd
naar Palestina gezonden maar vanwege
gezondheidsproblemen werd hij bewaker van Duitse en
Italiaanse krijgsgevangenen die per schip werden
overgebracht naar Australië. Hij kreeg ontslag uit
militaire dienst in november 1941.
Hij raakte pas bekend als veteraan uit de Eerste
Wereldoorlog toen familieleden contact opnamen met The World War One Veterans Association naar aanleiding van
een herdenkingsbijeenkomst waarbij ook Henry Allingham
aanwezig was.
In 2005 vertelde hij in een interview over zijn
ervaringen in de Eerste Wereldoorlog.
Zo zei hij: ‘We oefenden met een
mengsel van angst en opwinding
zodat we, toen de oorlog eindigde voordat we onze
opleiding voltooid hadden, het bijna voelde als een
anticlimax’. ‘We wilden vechten voor ons land maar dat
had denk ik vooral te maken met jongensachtige
onvolwassenheid’. ‘Mijn blijvende herinneringen hebben
altijd te maken met
voortdurend koud zijn, vuiligheid, uitputting, heimwee
en eenzaamheid’.
▬ Great
War veteran Henry Allingham (112)
remembers Henry Allingham is the
oldest living link to the 9 million soldiers killed in
First World War. He is 112 now, nearly blind, mostly
deaf and ...
Delfino Borroni - de laatste
Italiaanse oorlogsveteraan - is overleden
Delfino Edmondo Borroni (1898 -2008)
is op 26 oktober overleden; hij was 110 jaar oud. Hij
was de laatste veteraan van het Alpen-front in de Eerste
Wereldoorlog.
Borroni, die monteur was, werd voor de militaire dienst
opgeroepen in januari 1917 en ingedeeld
bij het beroemde
Bersaglieri Corps
waar hij
diende bij het 6e regiment Bersaglieri Bologna. Hij kwam
voor het eerst in actie tegen de Oostenrijks-Hongaarse
troepen en vocht later ook bij Valsugana en bij Carporetto.
Hij raakte gewond tijdens een verkenningstocht en werd krijgsgevangen gemaakt door de
Oostenrijkers. Borroni slaagde er in te ontsnappen in de
laatste dagen van de oorlog. Hij vond
na de oorlog werk als trambestuurder in de buurt van Milaan.
In
de Tweede Wereldoorlog raakte hij ernstig gewond
tijdens een geallieerde luchtaanval. Na zijn
pensionering vatte Delfino Borroni zijn oude beroep als
monteur weer op: hij repareerde fietsen waar hij veel
plezier aan beleefde.
▬
Survivors' tales of the Great War, 90 years on Henry Allingham
was desperate to do his bit when the call went up for
volunteers at the outbreak of the Great War in
1914. But his
desperately-ill mother ...
▬ WOI
veteraan William 'Bill' Stone (107) opgenomen op de
intensive care First World War
veteranWilliam Stone
was last
night in intensive care
after collapsing over the weekend. He
was taken ill at ...
Toch nog weer twee nieuwe WOI veteranen ontdekt In Engelandbleek nog een WOI-veteraante bestaan. Het
is de 108-jarigeNetherwood (Ned) Hughes
die overigens nooit aan enig gevecht heeft deelgenomen
omdat hij nog in opleiding was toen de oorlog ten einde
liep. (Lees
hier het artikel over
hem.)
Ook in Frankrijk
werd nog een veteraan ontdekt.
Het is de 109-jarige Pierre Picault
die met deze leeftijd ook de oudste man van Frankrijk
blijkt te zijn. Naar men zegt nam hij vanaf april
1918 deel aan de oorlog.
Nadere bijzonderheden ontbreken nog.
Gladys Powers (109)
- Canada's
laatste Eerste Wereldoorlog veteraan - is overleden Op vrijdag 22 augustus
2008 overleed in Abbotsford (British Columbia) op
109-jarige leeftijd Gladys Powers.
Zij werd op 10 mei 1899 geboren in Engeland en was de
laatst levende veteraan in Canada na de dood van Dwight
Wilson op 10 mei 2007. De laatste in Canada geboren
veteraan is de 108-jaar oude 108 jaar oude John Babcock
die in de Verenigde Staten woont.
In 1915 nam
Gladys Powers vrijwillig
dienst bij het Britise Women's Army Auxiliary
Corps (WAAC) ondanks het
feit dat ze nog geen 17 jaar oud
was. Zij werkte daar als kelnerin. Later stapte ze over
naar de Women's Royal Air Force (WRAC).
In 1920 trouwde ze met Ed Luxford, een Canadese soldaat.
In datzelfde jaar vertrok het echtpaar naar Canada waar
ze zich vestigden in Calgary.
Ze vertrokken in 1925 naar British Columbia omdat Gladys
de winters in Calgary te koud vond. Om er te komen
hebben ze bijna 1.000 km te voet afgelegd
lopend langs de spoortraject van de Canadian Pacific
Railway omdat ze te weinig geld hadden om de reis te
betalen. Later scheidde ze van Luxford en trouwde daarna
nog drie keer. Ze overleefde al haar echtgenoten. Vanaf
1992 woonde ze in Abbotsford.
"De Eerste Wereldoorlog werd niet door een enkel land
alleen gewonnen. Geallieerde strijdkrachten van over de
gehele wereld bundelden hun krachten en vochten zij aan
zij samen voor een gemeenschappelijk doel," zei Greg
Thompson, Minister of Veterans Affairs, in een
verklaring naar aanleiding van het overlijden van Gladys
Powers. "Dit jaar, als de wereld aandacht besteedt aan
de herdenking van het feit de 90 jaar geleden de oorlog
beëindigd werd en het aantal veteranen uit die oorlog
steeds kleiner wordt, moeten we onze krachten opnieuw
bundelen – om nooit te vergeten”.
Canada's laatste WOI veteraan wordt 108
jaar: Happy Birthday Mr. Babcock
Op 23 juli 2008
vierde John
Babcock, de laatst
bekende veteraan die Canada diende in de Eerste
Wereldoorlog zijn 108-ste verjaardag temidden van zijn
familie en vrienden. Hij ontving de felicitaties van
Koningin Elizabeth van Engeland, de gouverneur-generaal
van Canada, de Prime Minister van Canada en van de
minister van Veteranenzaken. "Mr. Babcock represents
what has been called 'Canada's greatest generation,' zo
liet deze laatste weten.
Italiaanse
veteraan Francesco Chiarello (109) overleden
Het Italiaanse ministerie van Defensie
maakte bekend dat
Francesco Domenico Chiarello
op vrijdag 27 juni 2008 is overleden. Hij is 109 jaar
oud geworden.
Francesco Chiarello (5
november 1898 – 27 juni 2008)
werd in 1918 opgeroepen bij het 19e Regiment Infanterie
van Cosenza. Na een opleiding van drie maanden werd hij
ingezet bij het front in Trentino bij de laatste
veldslag bij Vittorio Veneto.
Na de slag bij Vittorio Veneto werd Chiarello naar
Albanië gestuurd. Hier kreeg hij malaria maar herstelde
daarvan in een veldhospitaal. Daarna deed hij nog twee
jaar dienst in Montenegro.
Na de oorlog trouwde hij en had een boerenbedrijf in
Umbriatico. Bij het uitbreken van de Tweede
Wereldoorlog werd hij
in 1940 opnieuw opgeroepen
maar na zes maanden ontslagen.
Chiarello woonde tot zijn dood in Cirò
Marina. De thans 109 jaar oude Delfino Borroni is nu de enige Italiaanse WOI veteraan
die nog in leven is (zie hierboven in de tabel).
Veteranen uit vroegere
oorlogen
Een (zeldzame)
foto-ansichtkaart uitgebracht bij
Guillemont et Cie te Parijs
voorstellende, volgens het onderschrift,
een groep (voormalige) krijgs-gevangenen
uit de Frans-Duitse oorlog 1870-1871 bij
het monument van Gambetta te Parijs op 1
oktober 1911.
Veteranen uit de
Belgisch-Nederlandse oorlog van 1830.
Van een aantal overlevenden werd deze
(echt verzonden) ansichtkaart gemaakt in
1905.
Toch weer nieuwe Franse oorlogsveteraan 'ontdekt'
Ruim drie maanden nadat de laatste Franse poilu, Lazare
Ponticelli, overleed, blijkt er in Frankrijk toch
nog een WOI-veteraan te leven.
Zijn naam is Fernand Goux,
hij is 108 jaar oud en hij werd voor de dienst opgeroepen
op 19 april 1918. Omdat Goux echter minder dan 90
dagen deel heeft
uitgemaakt van een gevechtseenheid, is hij volgens
l’Office National des Anciens Combattants (ONAC) geen
‘echte’ poilu. Fernand Goux is bij Wikipedia wel
opgenomen in de lijst van geverifieerde veteranen uit de Eerste
Wereldoorlog (zie ook hierboven in de tabel).(Bron: Nieuws van het
Westelijk Front - nr. 47 - juli 2008) Onbekende veteraan
uit Eerste Wereldoorlog overleden
In april overleed een
veteraan uit de Eerste
Wereldoorlog die
pas na zijn dood werd ‘ontdekt’,
namelijk op 13 juni 2008. Het is de Jamaicaan
Stanley Stair, hij werd 107 jaar. Stanley Stair diende in
het British West Indies Regiment.
(Bron: Nieuws van het
Westelijk Front - nummer 47 - juli 2008)
Franz Künstler werd op 24 juli 1900 geboren in Soost, in
het toenmalige Hongarije, tegenwoordig liggend in
Roemenië. Als Duitssprekende Hongaar nam hij in 1918
dienst in het
leger van Oostenrijk-Hongarije.
Hij volgde een opleiding bij de veldartillerie en werd
ingezet aan het Italiaanse front
tot november 1918. Na afloop van de oorlog vocht hij
tegen de communisten en was soldaat tot 1921.
In de Tweede Wereldoorlog
diende hij in 1942 nog een half jaar als motorordonnans in de Oekraïne. Hij had de
Hongaarse nationaliteit maar werd in 1946 Duits
staatsburger. Sindsdien woonde Künstler in het Duitse
Niederstetten in de deelstaat Baden-Württemberg waar hij
o.a. werkzaam was in het Jachtmuseum. Hij
werd bekend als 'de laatste soldaat van de Keizer' en
ontving naar wordt gezegd, vele verzoeken om een handtekening, niet alleen
uit Duitsland, maar ook uit de Verenigde Staten en
Groot-Brittannië.
Yakup Satar - laatste Turkse veteraan uit Eerste
Wereldoorlog -
overleden Yakup Satar de laatste
Turkse veteraan uit
de Eerste Wereldoorlog,
is op 2 april 2008 overleden.
Hij was 110 jaar
oud. Satar werd
geboren op 11 maart 1898 en was als
15-jarige jongen
in het Turkse leger gegaan. Na een opleiding werd hij
ingedeeld bij een speciale eenheid die onder Duitse
leiding voor de strijd met gifgassen werd opgeleid.
Daarna werd hij
naar Irak gestuurd om tegen de Britten te
vechten.
Yakup Satar
vocht bij de
Zuid-Iraakse stad Basra,
dat toen nog deel uitmaakte van het Ottomaanse (Turkse)
rijk. In 1917
werd hij door de Britten krijgsgevangen gemaakt
tijdens de Tweede Slag om Kut.
Na de Eerste Wereldoorlog sloot Satar zich aan bij de
Turkse Nationale Beweging
onder Mustafa Kemal
Atatürk. Vanaf 1919 tot
1922 vocht hij mee in de Bevrijdingsoorlog tegen de Griekse bezettingstroepen
in de Turkse Oorlog van
Onafhankelijkheid die aan de stichting van
de Turkse republiek in 1923 voorafging. Yakup
Satar werd met militaire eer
begraven.
Laatste Franse Eerste Wereldoorlog-veteraan Lazare
Ponticelli (110) overleden
Lazare Ponticelli
(1897-2008), de laatste
Franse WOI-veteraan en oudste man in Frankrijk stierf op
12 maart 2008 in Parijs op 110-jarige leeftijd. Hij werd
geboren op 7 december 1897, in een dorp in het noorden
van Italië. Om aan een uitzichtloos leven te ontkomen
liep de wees geworden Lazare op 9-jarige leeftijd weg
van huis en voegde zich bij zijn oudere broers die in
Frankrijk werk hadden gevonden.
Toen de Eerste
Wereldoorlog uitbrak
werkte hij als schoorsteenveger en krantenjongen in
Parijs. Hij was toen 16 jaar en loog over zijn leeftijd
om dienst te kunnen nemen bij het
Vreemdelingenlegioen. Hij
vocht in 1914 bij Verdun
en later in het Argonnengebied.
Toen Italië in 1915
betrokken raakte bij de oorlog werd Ponticelli als
Italiaan opgeroepen
voor het Italiaanse leger. Hij vocht in de Alpen en in
het tegenwoordige Slovenië en raakte daar
zwaargewond. Later, na terugkeer aan het front,
overleefde hij een gasaanval.
Na de oorlog vestigde hij zich in 1921 met zijn beide
broers voorgoed in Frankrijk. Zij richtten het bedrijf
Ponticelli Frères
op dat zich zeer succesvol bezighield met de bouw van
industriële schoorstenen en installaties voor de
olie-industrie. Het bedrijf bestaat nog steeds en maakte
hem tot een gefortuneerd man. Ponticelli werd
Frans staatsburger in 1939.
Ponticelli was de laatste
jaren
regelmatig aanwezig bij de herdenkingen
van de wapenstilstand op 11 november. Franse presidenten
vonden het een eer hem de hand te schudden tijdens deze
herdenkingen.
Lazare Ponticelli
nam ook in 2006 deel aan de officiële herdenking (zie
bovenstaande foto). Dat was voor de 87ste keer. Hij
bezocht het monument voor de doden uit respect voor zijn
kameraden. Hij hield zich al die jaren aan de ooit gezworen eed:
Celui qui vit viendra nous voir (Degeen die leeft,
zal ons komen bezoeken).
President Sarkozy
reageerde geëmotioneerd op het overlijden van de laatste
Fransman die in de Grande Guerre meegevocht. Hij uitte
uit naam van de Franse natie 'zijn diepste emotie en
grenzeloos verdriet' bij het horen van het nieuws.
Frankrijk wil Ponticelli (de laatste Franse poilu) een
staatsbegrafenis geven, hoewel hijzelf een
nationale begrafenis
afwees. ‘Het is niet eerlijk de laatste poilu af te
wachten’, zei hij vorig jaar in Le Monde. ‘Dat is een
belediging voor alle anderen die overleden zijn zonder
het eerbetoon dat zij verdienden.’ Na overleg met
Ponticelli’s familie is besloten dat er een
herdenkingsplechtigheid
wordt gehouden.
Op maandag 17 maart 2008 vond deze
plechtigheid
plaats in de
Dôme des Invalides
te Parijs.
De kist met het stoffelijk overschot van Lazare
Ponticelli werd na de mis de kerk uitgedragen door
militairen van het
Vreemdelingenlegioen.
Hierbij waren ook de Franse president
Nicolas Sarkozy,
oud president
Jacques Chirac
en eerste minister
Francois Fillon
aanwezig om de laatste eer te bewijzen. In heel
Frankrijk hingen de
vlaggen halfstok
om de
8.500.000 mannen
te eren die voor Frankrijk vochten in
de Eerste Wereldoorlog.
Tot hen behoorde ook
Lazare Ponticelli, de laatste Franse veteraan.
▬ President
Bush bedankt WOI veteraan Frank Buckles
voor zijn 'love for America' Franse oorlogsveteranen Louis de Cazenave
en Raymond Cambefortoverleden
De Franse
WOI-veteraan Louis de Cazenave
is zondag 20 januari 2008 op 110-jarige leeftijd
overleden. Louis de Cazenave, die deelnam aan de Slag
bij de Somme, overleed in zijn slaap
thuis in Brioude in het hart van Frankrijk.
De eveneens 110-jarige
Lazare Ponticelli
is op dit
moment (voor zover althans bekend)
de laatste Franse veteraanvan de Eerste Wereldoorlog
die nog in leven is.
(Bron: Trouw - 21 januari 2008)
Op
16 januari 2008
kwam een einde aan het leven van
Raymond Cambefort
(107), een andere Franse WOI-veteraan. Cambefort kwam op
28 augustus 1918 in dienst. (Bron: Nieuws van het
Westelijk Front - nummer 42 - februari 2008) Harry Landis (108) overleden -
een van de laatste VS veteranen uit WOI
Harry Richard Landis (1899 - 2008) overleed op 6
februari 2008. Hij was 108 jaar oud.
Landis nam dienst in het Amerikaanse leger
in oktober 1918.
Een maand later was de oorlog voorbij. Hij
diende zijn tijd uit in Missouri en werd niet meer
uitgezonden naar Europa.
“Ik herinner me
niet veel meer van die tijd, zei hij eens tegen een
verslaggever. “’s Avonds hadden we theorielessen en ‘s
morgens werden we gedrild”. Dat gebeurde vaak in onze
burgerkleren. We kregen onze uniformen in stukjes en
beetjes. Het uniform was pas
compleet vlak voordat de oorlog voorbij was. Gelukkig
kregen we onze overjas het eerst want het was erg koud
buiten”.
Ook had hij, zo vertelde hij de verslagever, veel tijd
doorgebracht met het schoonmaken van een provisorisch
onderkomen voor rekruten die ziek waren geworden door de
Spaanse griep.
Toen hem gevraagd werd of hij
graag aan de gevechten zou hebben deelgenomen
antwoordde hij: “Nee”.
Harry Landis meldde zich opnieuw
aan bij het Amerikaanse leger in
1941 om tegen de Duitsers te vechten, maar hij werd
afgewezen als zijnde te oud.
Overleden Erich Kästner (107) - een van de laatste
twee Duitse WOI soldaten
In Hannover stierf op 1 januari 2008
Eric Kästner(Kaestner),
Duitse veteraan uit de Eerste Wereldoorlog. Hij werd 107
jaar oud. Hij was met Franz Künstler de laatst veteraan
van het voormalige keizerlijk leger.
Eric Kästner werd
na zijn schoolexamen
dienstplichtig
soldaat in juli 1918.
Door het ontbreken van militaire gegevens uit die tijd
is zijn militaire loopbaan onduidelijk. Hij diende in
Vlaanderen maar kwam daar waarschijnlijk niet in actie.
Aangenomen wordt dat hij nog aan het front is ingezet
toen de Geallieerden de Duitse troepen aan het einde van
de oorlog terugdrongen. Na afloop van de oorlog keerde
Kästner naar Duitsland terug, studeerde rechten en werd
advocaat in Hannover.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog diende hij als eerste
luitenant bij de grondtroepen van de Luftwaffe in
Frankrijk. Na de oorlog werd hij rechter bij de
rechtbank van Hannover.
Dr Kästner is
altijd
zeer terughoudend geweest over zijn status als
veteraan uit de Eerste
Wereldoorlog. Zo weigerde
hij interviews te geven en verzoeken om
handtekeningen te honoreren.
De dood van Erich Kästner
bleef mede om die reden
drie weken onopgemerkt.
De advertentie in de Hannoversche Allgemeine vermeldde
de hoogtepunten van de juridische loopbaan van Kästner
en diens
75-jarige huwelijk (waarmee hij een plaats in het
Guinness Book of Records verwierf).
Ongenoemd in de advertentie bleef het feit dat hij de
laatste oorlogsmaanden van 1918 aan het Westelijk Front
was gelegerd. Het Duitse tijdschrift Die Welt herinnerde
vanwege deze onachtzaamheid, aan het feit dat verliezers
van de oorlog niet worden geacht hun doden te eren.
Sterker nog: de Duitse overheid heeft
zelfs geen overzicht van veteranen uit de Eerste
Wereldoorlog. Het kan dus
niet uitgesloten worden dat er ergens nog veteraan uit
de Eerste Wereldoorlog te vinden is.
Laatste
Poolse WOI-veteraan Stanislaw Wychech (105) overleden In Warschau is
de laatste Poolse veteraan
Stanislaw Wychech
(1902-2008) op 12 januari 2008 overleden. Hij is 105
jaar oud geworden. Hij
raakte op 13-jarige leeftijd als boodschapper betrokken
bij een Poolse ondergrondse beweging die zich beijverde
voor een vrije Poolse staat. In 1917 trad hij toe tot de
militaire afdeling van deze beweging en vocht hij tegen
de Duitsers.
'Onbekende'
WOI-veteraan Carmelo Bertolami (106) overleden Pas nu is bekend geworden
dat in december 2007 de Italiaanse WOI-veteraanCarmelo Bertolami
op 4november 2007 is gestorven op een leeftijd van 106
jaar. Hij werd in maart 1917 opgeroepen, maar omdat hij
minder dan zes maanden in dienst is geweest kwam hij
niet voor op de officiële Italiaanse lijst met WOI-veteranen. Er kunnen dus nog meer Italiaanse
niet-geregistreerde oorlogsveteranen in leven zijn.
(Bron: Nieuws van het Westelijk Front - nummer
41 -
januari 2008)
Nieuws over WOI veteranen in 2007
Oudste
Amerikaanse WOI-veteraan J. Russell Coffey (109)
overleden
OP 21 december 2007
overleed James Russell Coffey (1898 – 2007). Hij was de
oudste van de laatste drie Amerikaanse veteranen uit de
Eerste Wereldoorlog. Hij werd geboren in Tiro, Ohio. Hij
trad in dienst van de United States Army in oktober
1918, bijna een maand voordat de Wapenstilstand op 11
november werd getekend. Twee oudere broers waren al als
militair in europa maar Coffey werd niet meer
uitgezonden. In december van datzelfde jaar werd hij
eervol uit de militaire dienst ontslagen.
Franse WOI veteraan viert
zijn 110e verjaardag
Brioude, Frankrijk. Louis de Cazenave,
een van de twee nog levende Franse WOI veteranen, vierde
dinsdag, 16 oktober 2007, zijn 110e verjaardag
in zijn huis in Brioude.
Hij werd opgeroepen voor de dienst in 1916 en diende bij
het 5e Senegalese Bataljon.
Hij vocht aan het front van december 1916 tot september
1917 en nam deel aan de strijd om de beruchte
Chemin des Dames toen de
Fransen de Duitse linies aanvielen. Na de oorlog trad
hij in dienst van de spoorwegen. (Bron:www.canada.com/edmontonjournal/news)
Franse WOI veteraan
Justin Tuveri(109) overleden
Justin Tuveri,
een van de laatste veteranen uit de Eerste Wereldoorlog,
is op 5 oktober 2007 overleden. Hij werd op 109 jaar.
Tuveri werd in zijn woonplaats St.Tropez aan de Côte
d'Azur begraven. Hij was Italiaan van geboorte. Omdat
hij aan Italiaanse kant vocht, stond hij niet op de
lijst van nog levende veteranen uit die oorlog van het
Franse ministerie van defensie, hoewel hij al in 1940
Frans staatsburger was geworden. (Bron AP - 12
oktober 2007)
Duitse en Italiaanse WOI
veteranen overleden Op 5 juni 2007 overleed
de Italiaanse WOI veteraan Giovanni Antonio Carta
op 107-jarige leeftijd. Hij nam dienst in 1917 en vocht
o.a. bij Natale, Tre Monti en Solstizio.
Op 27 juni 2007 overleed de Duitse veteraan Rudolf Christmann. Hij
werd 107 jaar oud.
Op 2 juni overleed de Italiaanse veteraan Enrico
Garbuglia
op 107-jarige leeftijd.
Op 27 mei van dat jaar overleed
Wilhelm Remmert
(107). Hij kwam als 17-jarige in de oorlog en diende
eerst in Rusland en daarna in Frankrijk. Hij was de
oudste Duitser toen hij op 107-jarige leeftijd stierf. (Bron: Nieuws van het Westelijk Front - nummer 36 -
juli 2007)
Engelsman Harry
Patch vierde 109de verjaardag Harry Patch, de
enige nog levende Engelse veteraan die
daadwerkelijk in de loopgraven
vocht, vierde op 17 juni 2007 zijn 109de
verjaardag in een
verzorgingstehuis in Somerset.
Patch diende bij de ‘Duke of Cornwall’s
Light Infantry’ en
vocht mee in de Derde
Slag bij Ieper. Hij werd
opgeroepen in 1917 en na een paar weken training al
ingezet tijdens de bloedige gevechten.
‘Modder,
modder en meer modder gemengd met bloed’
is zijn herinnering aan de slag waarbij hij zwaargewond
werd en drie goede vrienden verloor door een
granaatinslag.
Harry Patch was als de laatste overlevende van de
Derde
slag bij Ieper
(Slag bij Passendaele) te gast tijdens de herdenking in juli
2007.
Amerikaanse
Canadees John Babcock vierde 107de verjaardag
John Babcock, Canada’s enige nog
levende veteraan vierde op 18 juli zijn 107de verjaardag
in Spokane, in de Amerikaanse staat Washington. Babcock
werd geboren op 23 juli 1900 op een boerderij in Ontario
en nam op 15 jarige leeftijd dienst. Door zijn te jonge
leeftijd werd hij opgenomen in het ‘Boy’s Battalion’,
deed alleen maar oefeningen en nam niet aan de echte
gevechten deel. Hij beschouwde zichzelf daarom nooit als
een echte soldaat. In de jaren 1920 verhuisde Babcock
naar de Verenigde Staten en werd daar genaturaliseerd.
(Bron: Nieuwsbrief SSEW
nummer 17 - augustus 2007)
Australiër Wiliam
(Bill) Young op 107 jarige leeftijd overleden
Bill Young, een van de zes laatste
nog levende ‘Tommies’ uit de Eerste Wereldoorlog stierf
eind juli op 107 jarige leeftijd in Perth. Drie
veteranen - Henry Allingham, Harry Patch en William
Stone - leven er momenteel nog in het Verenigd
Koninkrijk, de andere twee - Claude Choules en Sydney
Lucas - zijn net als Bill Young naar Australië
geëmigreerd.
Bill Young nam op 18 jarige leeftijd dienst en diende
aan het Westelijk Front in het
Royal Flying Corps als
grondoperator voor de draadloze radiocommunicatie. Verkenningsvliegtuigen seinden in morsecode Duitse
posities aan hem door die hij vervolgens doorgaf aan de
artillerie.
In de loopgraven
overleefde hij onder meer
een ontploffing van een Duitse granaat op drie meter
afstand. Hoewel geboren in Schotland in 1900 ging hij na
de oorlog naar Londen, verkreeg een graad in de chemie
en begon een fabriek in Borneo. Tijdens de Tweede
Wereldoorlog werd hij gevangen genomen door de
Japanners, overleefde die oorlog ook en vertrok naar
Perth in Australië.
(Bron: Nieuwsbrief SSEW
nummer 17 - augustus 2007)
Engelsman
Henry Allingham vierde 111de verjaardag
Henry Allingam is de oudste van de drie nog levende
veteranen in Groot-Brittannië. Hij vierde op 7 juni 2007
zijn 111de verjaardag aan boord van de HMS Victory
tijdens een voor hem georganiseerde ceremonie in
Portsmouth, waarbij hoge Britse marineofficieren
aanwezig waren. Allingham trad in 1915 toe tot het
‘Royal Navy Air Squadron’ (RNAS) als monteur. Hij vocht
in de zeeslag van Jutland in 1916 en later aan het
westelijk front als piloot van de RNAS voordat deze werd
opgenomen in de RAF in 1918. Zijn onderscheidingen zijn
de ‘British War Medal’, de ‘Victory Medal’ en het
‘Legion d’honneur’, de hoogste Franse militaire
onderscheiding.
(Bron: Nieuwsbrief SSEW nummer 17 - augustus 2007)
Duits-Amerikaanse veteraan William (Wilhelm) Seegers
(106) overleden
Op 9 juli 2007 overleed in Richmond
in de staat Virginia op 106 jarige leeftijd William
Alfred Seegers. Zijn status als oorlogsveteraan was pas
kort daarvoor bevestigd. Seegers werd geboren op 24
oktober 1900 in Brinkum in Duitsland. Hij kwam uit een
arbeidersgezin en kreeg de naam Wilhelm. Seegers werd
als 17 jarige in 1917 opgeroepen in het Duitse leger,
maar nam nooit deel aan de gevechten aan het front.
Op
15 jarige leeftijd was hij tuberculose patiënt en in
1918 liep hij ook nog de Spaanse griep op. Tegen de tijd
dat hij daar van hersteld was, naderde de oorlog zijn
einde. In 1923 vertrok Seegers naar Amerika, werd in
1933 genaturaliseerd en ‘Wilhelm’ werd ‘William’ (of
korter Bill).
(Bron: Nieuwsbrief
SSEW nummer 17 - augustus 2007)
Canadese veteraan
Percy Dwight Wilson (106) overleden
Op 9 mei 2007 overleed
Percy Dwight Wilson
op 106-jarige leeftijd. Hij nam dienst op 15 jarige
leeftijd omdat hij vond dat het zijn plicht was. Hij
ontving een opleiding als bugler-blazer voordat hij bij
de Toronto's 69th Artillery Battery dienst nam drie jaar
jonger dan de wettelijk toegestane leeftijd. Na een
trainingsperiode was Dwight Wilson (hij had een hekel
aan de naam Percy) naar Engeland gezonden. Tijdens de
overtocht vermaakte hij de troepen met zijn prachtige
stem.
Eenmaal in Engeland
aangekomen realiseerden zijn superieuren zich dat hij
veel te jong was en stuurden hem daarom niet naar het
front. Hij bleef gedurende korte tijd in reserve, moest
meehelpen bij het aanleggen van loopgraven in Dover en
werd in 1917 teruggestuurd naar Canada. Later meldde
Dwight Wilson zich opnieuw, werd naar Camp Petawawa
gestuurd voor de training maar de oorlog liep ten einde
voordat hij naar Europa kon worden gestuurd.
Twintig jaar later, bij
het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, werd Dwight
Wilson kapitein bij het Stratford's 1st Regiment
Reserves. Liever was hij opnieuw in actieve dienst
getreden maar daarvoor was hij, tot zijn grote spijt, te
oud.
Pas in 2003,toen Dwight Wilson 102 jaar oud was, werd hij
‘ontdekt’ als veteraan van de Eerste Wereldoorlog.
Dit gebeurde toen het bejaardenhuis waar hij toen
verbleef, bij het Ministerie informeerde naar de
mogelijkheid om voor hem de
Queen's Golden Jubilee medaille
aan te vragen. Wilson ontving ook alsnog
de
McCrae medaille die in
1998 werd uitgereikt aan WOI veteranen bij de herdenking van het feit
dat 80 jaar daarvoor de oorlog was beëindigd.
(Bron:
www.theglobeandmail.com - 9 mei 2007)
Veteraan
Lloyd Brown op
105-jarige leeftijd overleden Lloyd Brown, de
laatst overgebleven US Marine veteraan uit de Eerste
Wereldoorlog,
stierf op 22 maart 2007 op 105-jarige leeftijd. Lloyd
Brown diende op het slagschip
USS New Hampshire,
dat op de Noord-Atlantische Oceaan patrouilleerde
speurend naar Duitse onderzeeërs.
(Bron:blogs.usatoday.com - 22
maart 2007)
Charlotte
Winters, een van de laatste vrouwelijke WOI veteranen, is overleden Een van de laatste overlevende vrouwelijke veteranen van de
Eerste Wereldoorlog, is op de leeftijd van 109 jaar
overleden.
Charlotte Winters
stierf dinsdag 20 maart 2007 in een verpleeghuis
dichtbij Boonsboro (Maryland).
In 1916 ontmoette zij de minister van Marine bij wie zij
er op aandrong vrouwen toe te laten tot de militaire
dienst. Het jaar daarop bood de Marine vrouwen de
mogelijkheid in dienst te treden in ondersteunende
functies. Charlotte Winters en haar zuster Sophie
meldden zich onmiddellijk aan. Winters was een van de
600 vrouwen die eind april 1917 in dienst waren
getreden.
In december 1918 waren er 11.000 vrouwen
werkzaam bij de Amerikaanse Marine. Winters was eerst secretaresse
en werd later magazijnbeheerder (Yeoman F.) tweedeklas tot zij na de oorlog
ontslagen werd. Vervolgens werkte zij voor de Marine in
Washington tot zij in 1953 met pensioen ging.
(Bron: www.fredericknewspost.com - 20 maart 2007)
Amerika’s laatst
bekende veteraan die werkelijk aan het front vocht overleden
Korporaal Howard V. Ramsey,
laatst levende WOI veteraan in Oregon en laatst bekende
Amerikaanse veteraan die werkelijk aan het front vocht,
stierf in zijn slaap op 22 februari 2007. Volgens de
Veterans Administration zijn er nu nog maar zeven WOI
veteranen in leven hoewel het mogelijk is dat er nog
onbekende veteranen bestaan. Van de zeven bekende WOI
veteranen die nog leven, is niemand meer overzee in
dienst geweest. Dit maakt Howard Ramsey tot de laatst
bekende gevechtsveteraan van de Grote Oorlog.
Ramsey was te jong om
dienst te nemen maar probeerde zich vrijwillig aan te
melden. Hij kreeg te horen dat hij te mager was. Met
behulp van een dieet van bananen en water slaagde hij er
in zwaar genoeg te worden. Hij werd geplaatst bij de
mobiele troepen.
Ramsey ging in september 1918 naar
Frankrijk waar hij chaufeur werd op auto's,
vrachtwagens en motoren.
Hij moest vaak officieren naar bijeenkomsten rijden en
werd ooit door een officier op de bon geslingerd omdat
zijn wagen vuil was ondanks het feit dat het constant
regende en er overal modder lag. Hij reed ook in
ziekenwagens en vervoerde ook troepen naar de frontlinies
en leverde water aan troepen in de voorste linies.
Na de wapenstilstand bracht Ramsey verscheidene maanden
door met het ruimen van de stoffelijke resten
van Amerikaanse militairen
die inderhaast in de buurt van de loopgraven waren
begraven en deze te vervoeren naar de Amerikaanse
Meuse-Argonne begraafplaats, de grootste Amerikaanse
begraafplaats in Europa. ‘U moet maar aannemen dat het
afschuwelijk werk was’, vertelde Ramsey ooit aan een
verslaggever. ‘Het was beroerd werk, maar je raakte er
aan gewend’.
Bijna 90 later jaar werd Ramsey nog achtervolgd door
spijt omdat hij op een bepaald moment de
voorschriften niet had overtreden door het dagboek te
houden dat uit de zak van
een gesneuvelde Amerikaanse soldaat viel. Ramsey
vertelde familie en vrienden, ‘ik had dat dagboek heel
graag willen houden om het naar zijn moeder te sturen,
maar het was tegen de voorschriften om iets van de
lichamen weg te nemen’.(Bron: www.army.mil - 9 maart 2007)
Franse veteraan Jean Grelaud (108) overleden Jean Grelaud, Franse veteraan uit de Eerste
Wereldoorlog, is overleden op 108-jarige leeftijd.
Er zijn nu nog twee Franse veteranen over, zo meldde het
ministerie voor Veteranen afgelopen maandag. Jean
Grelaud stierf op 25 februari 2007 en is op verzoek van
de familie in besloten kring begraven. Hij woonde in een
verpleeghuis in Tosny (Normandië) en werd al sinds enige
weken verpleegd in het ziekenhuis.
Jean Grelaud werd geboren op 26 oktober 1898 en
gemobiliseerd in 1917. Hij diende bij het 31ste en
131ste Infanterie Regiment. Hij vocht in het gebied van
de Aisne tijdens de tweede slag bij aan Marne en werd
daar krijgsgevangen gemaakt. Hij werd geïnterneerd in
België en daar bevrijd op 21 november 1918. Hij ontving
het Legion d’ Honor,
de hoogste Franse onderscheiding.
De laatst overgebleven
Franse strijders zijn: Louis de Cazenave
(16-10-1897) en
Lazare Ponticelli
(7-12-1897). Er is nog een andere
in Frankrijk wonende veteraan die Fransman werd door naturalisatie en
sinds vijftig jaar in Frankrijk woont. Zijn naam is
Justin Tuveri
(15-05-1898) en hij is van Italiaanse
afkomst. Hij vocht dus aan Italiaanse zijde tijdens de
oorlog.
(Bron: abclocal.go.com - 7 maart
2007)
Canadese veteraan Victor ‘Lloyd’ Clemett sterft op
107-jarige leeftijd Toronto - Op donderdag 22
februari 2007 is Victor ‘Lloyd’ Clemett gestorven op de leeftijd van 107 jaar. Clemett, geboren
in 1899 in Toronto, die in 1916 op de leeftijd van 16
jaar in miltiare dienst was gekomen, trad daarmee in de
voetsporen van zijn drie oudere broers. Hij werd naar
Engeland gezonden na slechts drie weken opleiding en
werd later in Frankrijk gestationeerd.
Clemett woonde sinds 2004 in de
veteranenafdeling van het Sunnybrook Health Sciences
Centre in Toronto. Ongeveer 620.000 Canadezen tekenden
voor de militaire dienst om in Frankrijk te vechten de
Eerste Wereldoorlog. Op dit moment zijn er, voor zover
bekend, nog twee in leven - Dwight Wilson en John
Babcock, die 60 jaar geleden Amerikaans staatsburger
werd.
(Bron: www.canada.com – 22 februari 2007)
In januari
2007 zijn
vier oud-strijders uit de Eerste Wereldoorlog
overleden
Op 9 januari stierven de Duitser
Rudolf Seim (107) en
Gheorghe Panculescu (103), de laatste Roemeense
WOI-veteraan. De dood van beiden werd pas eind januari
bekend gemaakt. In de loop van februari blijken ook twee
Franse Poilus in de eerste maand van 2007 te zijn
gestorven:
Raymond Guay
(2 januari, 106 jaar) en
Charles
Brunier (26 januari, 105 jaar)
(Bron: Nieuws van het Westelijk Front - nummer 32 -
maart 2007)
Oudste Amerikaanse Eerste
Wereldoorlog veteraan overleden
BOSTON - Op 8 februari
overleed Antonio Pierro
op 110-jarige leeftijd.
Op 15 februari zou hij zijn 111-de verjaardag vieren.
Pierro immigreerde uit Italië in 1914 en nam dienst in
de U.S. Army in 1917. Hij diende 18 maanden en kwam in
actie als artillerist in Frankrijk. Hij was sinds 1951
met pensioen.
Volgens het
Department of Veterans' Affairs
zouden er in de Verenigde Staten op dit moment nog zeven
WOI veteranen in leven zijn. De woordvoerder zei verder
dat er wellicht nog drie of vier veteranen niet bekend
waren maar kon daarover niets met zekerheid zeggen.
(Bron: International Herald Tribune – 8 februari 2007)
Oudste Duitse
veteraan Robert Meier (109) overleden. Robert Meier
is op 30 januari 2007 overleden in het
ziekenhuis van zijn woonplaats Witten.
Hij werd geboren
in de Ukraine in 1897 uit Duitse ouders en hij vocht in
beide wereldoorlogen.
Zijn hoge leeftijd
schreef hij toe aan het
eten van havermout, kippensoep en het regelmatig drinken
van bier. ‘Teveel wat lekker is is niet altijd gezond’,
zei hij toen hij zijn 108-ste verjaardag vierde. Robert
Meier woonde alleen en deed nog steeds
zijn eigen huishouden.
Hij werd in december naar het ziekenhuis overgebracht
nadat hij was gevallen.
(- Naschrift: meer over Robert Meier zie
interview november 2006)
(Bron: news.yahoo.com - 30 januari 2007)
Amerikaanse
veteraan Albert Wagner (107) overleden Albert F. "Jud" Wagner,
die tijdens de Eerste Wereldoorlog diende bij de
Mariniers is overleden de leeftijd van 107 jaar. Hij de
nog oudste, in leven zijnde verteraan in Kansas en de
oudste nog levende Marinier in de Verenigde Staten.
Zijn zoon J.S. Wagner noemde zijn vader een sterke man
die hield van het boerenwerk en van het fokken van vee.
Hij sprak regelmatig met zijn vier kinderen over zijn
diensttijd in Frankrijk en Duitsland. Hij nam dienst op
17-jarige leeftijd en diende bij de Mariniers in 1918 en
1919.
Een detachement van de Mariniers bewees Jud Wagner de
laatste eer tijdens de begrafenis.
(Bron: www.kansas.com – 23 januari 2007)
Franse veteraan René Riffaud op 108-jarige leeftijd
overleden
PARIJS - Een van de
laatste vier 'poilus', Franse veteranen uit de Eerste
Wereldoorlog, de 108-jarige
René Riffaud, is
maandagnacht 15 januari 2007 overleden. De Nationale Dienst voor
Oud-strijders (ONAC) heeft dit dinsdag bekendgemaakt.
Riffaud, die in een bejaardentehuis in Tosny in het
departement Eure woonde, was enkele weken geleden
opgenomen in een ziekenhuis. Over de doodsoorzaak werden
geen bijzonderheden vermeld.
René
Riffaud behoorde nog maar relatief kort bij de groep van
erkende poilus.
Een kleindochter maakte de autoriteiten
er op attent dat haar grootvader in de wereldoorlog had
gediend, waarna hij in 2005 de medaille behorend bij het
lidmaatschap van het Légion d'honneur kreeg uitgereikt.
In 2006 werd hij erkend als een van de poilus en in
november was hij prominent, in een rolstoel, aanwezig
bij een herdenking van de Dag van de Wapenstilstand in
Parijs.(Bron: De Telegraaf - 16 januari 2007)
Twee
Italiaanse veteranen overleden
Op 8 januari 2007 overleed de Italiaanse oud-strijder
Italo Sarrocco. Enige
dagen eerder, op 3 januari 2007 overleed vlak voor zijn
107e verjaardag, WOI veteraan Annibale Ciarniello.
(Bron: Nieuws van het Westelijk Front nummer 31 -
februari 2007)
Nieuws over WOI veteranen in 2006
Britse kapitein
Kenneth Cummins (106) overleden
De laatst overgebleven Brit die beide wereldoorlogen in
actieve dienst heeft meegemaakt, is op 106-jarige
leeftijd gestorven. Kapitein Kenneth Cummins,
diende tijdens de Eerste Wereldoorlog bij de Royal Navy
en tijdens de Tweede Wereldoorlog bij de koopvaardij.
Tot zijn dood op 10 december 2006 was Cummins één van
vijf nog levende WOI veteranen in Groot-Brittannië. Er
leven dus nog vier: William Stone, (106) in Oxford;
Henry Allingham (110) in van Sussex; Philip Mayne (107)
in Richmond, Noord-Yorkshire en Harry Patch (108) in
Somerset.
In de Tweede Wereldoorlog overleefde Kenneth Cummins het
torpederen van zijn schip, de Viceroy van India, dat
voor de militaire dienst was gevorderd. Vierentwintig
eerder, in 1918 bij een patrouillevaart in de Eerste
Wereldoorlog, heeft Kenneth Cummins nog gezien hoe de
verdronken lichamen van verpleegsters in de oceaan
dreven nadat een Canadees hospitaalschip door de
Duitsers was vernietigd. Overleden
Amerikaanse veteranen Moses Hardy,
Russell
Buchanan en Ernest Pusey
Op 9 december 2006
overleed Moses Hardy (1893-2006) de laatst bekende zwarte
Amerikaanse veteraan uit de Eerste Wereldoorlog. Hij
werd 113 jaar oud en is waarschijnlijk de oudste man
geweest in de Verenigde Staten. Moses Hardy diende een
jaar lang (juli 1918 - juli 1919) in Frankrijk met de
805ste Infanterie Pioniers en was gedurende 39 dagen lang
betrokken bij gevechtshandelingen. Op 6 januari 2007 zou
hij 114 jaar oud zijn geworden.
In de Verenigde Staten leven naar schatting nog tien tot twaalf oud-strijders van de bijna 5
miljoen die dienst deden gedurende de Eerste
Wereldoorlog.
Op 6 december 2006 is de Amerikaanse veteraan Russell
Buchanan op 106-jarige leeftijd overleden. In de
Eerste Wereldoorlog diende hij bij de Amerikaanse Navy
op het slagschip USS North Carolina. Tijdens de Tweede
Wereldoorlog diende hij bij de Nationale Reserve.
De eveneens 111-jarige Amerikaanse veteraan Ernest
Charles Pusey wordt op diezelfde dag geëerd met de
WWI Victory Medal die hem werd uitgereikt door de
gouverneur van Florida Jeb Bush, de broer van de
Amerikaanse president. Ruim een week later, op 19 november, overlijdt
Ernest
Pusey. Tijdens de oorlog diende hij aan boord van het
Amerikaanse oorlogsschip Wyoming.
Franse veteraan
Maurice Noël Floquet
overleden
Op 10 november overleed de oudste Franse WOI-veteraan
Maurice Noël Floquet. Hij werd 111 jaar oud. Floquet
(1894) werd in 1914 voor dienst opgeroepen en bij de
infanterie ingedeeld. Hij vocht in de eerste slag aan de
Somme en werd in 1915 aan de Marne zwaar gewond aan zijn
hoofd door een Duitse granaatinslag. Na zijn herstel
werd Floquet te werk gesteld in een munitiefabriek tot
het eind van de oorlog. Hij leidde een garagebedrijf tot
1952 waarna hij met pensioen ging.
Veteraan Robert
Meier (109) heeft de Keizer nog gezien
Op 11 november
1918 kwam een einde aan de Eerste Wereldoorlog. In Frankrijk
en Engeland wordt het handjevol veteranen dat nog leeft
ieder jaar in het zonnetje gezet. In Duitsland niet. Robert
Meier is 109 jaar oud en was soldaat in twee wereldoorlogen.
‘De jaren beginnen nu toch wel te tellen’, zegt Robert
Meier. De 109-jarige maakt geen grapje. Hij staat op uit
zijn stoel en bij het raam wijst hij naar de tuin. ‘Toen ik
104 was heb ik er voor het laatst in gewerkt. Tja, je wordt
toch ouder’, zegt hij schaterlachend.
Robert Meier is thans de oudste man
van Duitsland. In de Eerste Wereldoorlog raakte hij gewond
en in de Tweede werd hij gevangen genomen door de Russen.
Sinds 1952 woont hij in Witten, vlakbij Dortmund. Vanaf zijn
honderdste verjaardag schenkt de buurt hem ieder jaar een
groot feest.
‘Ik heb een vriendin en die is pas 42’, lacht Meier. ‘We
spelen altijd mens-erger-je-niet’, vertelt hij. Als er dan
ook nog een stuk chocola en Beierse blaasmuziek bij komt, is
het feest voor hem compleet. Het erelid van de
socialistische SPD geniet van zijn oude dag.
Meier woont nog steeds op zichzelf. Een driekamerwoning,
twee hoog. De trap kan hij zelf op en af. Hij zorgt ook voor
zijn eigen eten. ‘Havermout, iedere dag. In een zwart
pannetje, stamt nog uit de oorlog.’ Zoon Heinz, ook al 70,
maar net als zijn vader kerngezond, vraagt nog even uit
welke oorlog. ‘De tweede natuurlijk’, zegt hij met
verontwaardiging over het gebrek aan kennis bij de ‘jeugd’.
Meier werd in 1897 in de Oekraïne geboren. Zijn Duitse
ouders sloegen op de vlucht voor de Bolsjewisten toen hij 9
was. Ze keerden terug naar Duitsland. ‘De Oekraïne was mooi,
de ruimte en de beesten die we hadden. En op het land
groeide alles wat we nodig hadden.’ Bij het uitbreken van de
Eerste Wereldoorlog in 1914 moest de toen 18-jarige Robert
onder de wapenen.
Inmiddels behoort hij, voorzover bekend, tot de laatste zes
Duitse veteranen die nog leven. In Frankrijk en Engeland
worden deze oud-strijders ieder jaar gevierd als helden van
de natie. In Duitsland niet, het land was tot tweemaal toe
de agressor. ‘Wij wilden het ook niet, maar we zijn nou
eenmaal twee keer mee de oorlog in getrokken’, zegt zoon
Heinz.
Pa glundert als hij aan het begin van de vorige eeuw
terugdenkt. ‘Ik heb de Keizer nog gezien’, roept hij
enthousiast uit. ‘Dat was echt de mooiste tijd.’ Na een
korte stilte: ‘Later werd het ook een moeilijke tijd.’ Maar
van somberen houdt hij niet en begint te zingen: ‘De Keizer
is een lieve man - hij woont in Berlijn. Als het niet zo zou
zijn - ging ik er naar toe.’ Zoon Heinz kijkt verbaasd op.
‘Dat heb ik hem nog nooit horen zingen. Zo af en toe komt er
weer iets boven.’
Hoewel Meier kerngezond is en ook geestelijk fit, is het
niet eenvoudig zijn hele leven langs te lopen. ‘Ach, ach,
ach, wat ik allemaal heb meegemaakt’, zegt hij dan. ‘Gewond
in de Eerste Wereldoorlog, een kogel in mijn knie. In
Frankrijk. In de Tweede Wereldoorlog was ik aan het
Oostfront. Maar toen heb ik niet gevochten, ik verzorgde de
aanvoer van munitie, kleding, voedsel. Aan het eind hebben
de Russen me gepakt. In ’47 kwam ik vrij. Ik heb ze gehaat.
Mens, wat was ik blij toen de Muur viel.’
Geen prettige herinneringen, maar zijn gezicht blijft
lachen. Alsof hij getuige is geweest van de grootste
feesteeuw die Europa ooit heeft gekend. ‘Kom, we drinken een
borrel.’ Als zoon Heinz de glaasjes heeft gevuld, slaat pa
de ‘Schnaps’ in één keer achterover. En begint trots te
vertellen over de buikdanseressen die ieder jaar zijn
verjaardagfeestje opluisteren.
Zoon Heinz: ‘Pa is niet weg te slaan bij de dames. Toen hij
100 werd, heeft ie nog rock ’n roll gedanst met de
buurvrouw. En in de zomer staat hij hele dagen voor de deur.
Alles wat een rok draagt, krijgt een vriendelijke groet.
En ze zwaaien allemaal terug. Zijn laatste jaren zijn denk
ik zijn beste jaren.’
(Bron: Provinciale Zeeuwse Courant - 11
november 2006) - Naschrift: Robert Meier
overleed op 30 januari 2007 -
zie hierboven)
Duitse veteraan Konrad Fuchs overleden
De Duitse veteraan en oudste priester van het land,
Konrad Fuchs, overlijdt op 109-jarige leeftijd.
Vanaf 1916 was Fuchs gedurende tweeënhalf jaar
infanterist. Door een ernstige hoofdwond bleef hem een
veldslag bespaard, waarbij veel
kameraden uit zijn
compagnie sneuvelden.
Herdenking
Wapenstilstand 2006 in aanwezigheid van WOI-veteranen
Bij de herdenkingsceremonie in St. Omer legt de nog
altijd reislustige Britse veteraan Henry Allingham
(110 jaar oud) een krans en in Parijs is René Riffaud
(107 jaar oud, oudste van de vier nog levende Franse
veteranen) aanwezig onder de Arc de Triomphe waar hij
ook de hand schudt van Franse president Chirac.
Hoe reislustig Henry
Allingham (110) nog steeds is blijkt uit het feit
hij eind oktober 2006 zijn voormalige Duitse vijand
Robert Meier (109) heeft ontmoet in Witten bij
Dortmund waar Meier woont. Het was een hartelijke
ontmoeting waarbij de beide mannen elkaar langdurig de
hand schudden. Ook werden er natuurlijk grappen gemaakt.
Robert Meier merkte op dat hij het had overleefd, waarop
Henry Allingham schijnt te hebben gezegd: ‘Dat komt
omdat ik niet op jou heb geschoten’. Ze konden er
beiden hartelijk om lachen.
Staatsbegrafenis voor
laatste Canadese veteraan
Het Canadese House of Commons heeft op 20 november 2006
unaniem een motie goedgekeurd waarin gevraagd wordt om
een staatsbegrafenis voor 's lands laatste Eerste
Wereldoorlog veteraan. Meer dan 100.000 mensen
ondertekenden sinds 6 november 2006 de petitie op het
internet.
'Doughboy for a
day' Harold Ford Gardner overleden
In de Verenigde Staten is op maandag 16 oktober 2006
overleden Harold Ford Gardner, wonende te Choconut,
Susquehanna County. Hij staat bekend als de
doughboy for a day.
Op 10 november 1918werd hij opgeroepen en op 11
november 1918 kreeg hij weer ontslag. Als soldij ontving
hij voor die ene dag een dollar. Hij heeft die dollar
nooit geïnd.
Hij heeft zijn ontslagbrief en de cheque waarmee zijn
soldij werd uitbetaald zijn leven
lang bewaard. Hij overleed aan de gevolgen van een
longontsteking. Op 3 december 2006 zou hij 108 jaar oud
zijn geworden.
(Bron: www.pittsburghlive.com - 22
oktober 2006)
Overleden veteranen uit Oostenrijk,
Hongarije en Italië Pas kort
geleden werd bekend dat op 4 maart 2006 de laatste
Oostenrijkse WO I–veteraan is overleden. August
Bischof werd 105 jaar. Diezelfde maand overleed ook
de laatste Hongaarse veteraan Gergely András Molnár.Hij was met zijn 108 jaar de oudste Hongaarse man toen hij
op 22 maart stierf.
Op 17 juli overleed ook de
Italiaanse WO I veteraan Michele Camillo (106
jaar).
Britse veteraan Andrew Rigby
overleden
Op 9 juni 2006 overleed op 105-jarige leeftijd de Britse
veteraan Andrew Rigby. Zijn overleijden werd pas
enkele weken na zijn dood bekend gemaakt. Rigby nam in
1914 dienst bij de Lancashire Fuseliers. Hij was toen 14
jaar oud. Zes maanden later, toen men ontdekte hoe oud
hij was, werd hij uit door de autoriteiten uit het leger
gezet. Andrew Rigby werd na de oorlog monnik bij de orde van de Pères
Blanc (Witte Vaders) waar hij vloeiend zeven
verschillende talen leerde spreken.
Toen de Tweede
Wereldoorlog uitbrak werd Andrew Rigby gerekruteerd door
de inlichtingendienst van de Britse Navy vanwege zijn
talenkennis. Na de oorlog keerde hij terug naar zijn
orde. In 1974 ging hij in retraite met speciale
toestemming van paus Paulus VI. Hij ging wonen in
Lancing waar hij nog regelmatig werd gevraagd op te
treden als politietolk. (Bron: Nieuws van het Westelijk
Front - oktober 2006) Franse
WOI veteraan
Francois Jaffré overleden François Jaffré, Franse veteraan uit de Eerste
Wereldoorlog, is dinsdag 22 september 2006 overleden in
een bejaardentehuis in de Parijse voorstad Yvelines. Het
Franse nationale bureau voor veteranen heeft dit dinsdag
bekendgemaakt. Jaffré is 105 jaar oud geworden. Hij was
de jongste nog levende 'poilu', zoals de bijnaam van de
Franse soldaten was.Jaffré
werd geboren op 28 mei 1901. Zijn moeder stierf toen hij
14 jaar oud was waarna hij een opleiding volgde bij de
Franse Marine. Op 16-jarige leeftijd, in september 1917,
tekende hij een tienjarig contract bij de Franse marine. Voor meer informatie en
foto's
klik hier
Veteraan Bill Cotton op 109-jarige leeftijd overleden
Op 23 april 2006 overleed William 'Bill'Cotton
op 109-jarige
leeftijd. Hij was een van de laatste Amerikaanse
veteranen uit de Eerste Wereldoorlog.
Bill Cotton werd geboren in 1897 en groeide op in een
gezin met acht kinderen. Na het behalen van zijn high
school diploma nam hij in 1917 dienst bij de Amerikaanse
marine. Hij diende op de USS Oklahoma dat was ingezet in
de Atlantische Oceaan voor de Franse kust.
Na zijn demobilisatie werd Bill Cotton een succesvol
zakenman. Samen met een aantal broers was hij eigenaar
van de Cotton Brothers Baking Co., een groot bakkerij
concern in het zuiden van de Verenigde Staten.
In november 1999 ontving hij van de Franse overheid het
Legion d’Honneur als erkenning voor de Amerikaanse
inbreng in de Eerste Wereldoorlog. Op 100-jarige
leeftijd werkte Bill Cotton nog in zijn tuin en maaide
zijn eigen grasveld. Hij reed nog elke week 100 mijl om
te gaan vissen en behield zijn rijbewijs tot op
103-jarige leeftijd. Ook nam
hij altijd een of twee borrels
voor het eten. Hij was meer dan 85 jaar lid van het American Legion.(Bron: Nieuws van het Westelijk Front - juni 2006)
Franse
veteraan Léon Weil (109 jaar) overleden
Léon Weil, een van de laatste Franse
veteranen uit de Eerste Wereldoorlog, is op 109-jarige
leeftijd in Parijs overleden. In de Tweede Wereldoorlog
zat Weil in het verzet. De veteraan had
een uitmuntende
conditie. Zo zwom
hij tot op 102-jarige leeftijd
lange afstanden. Voor meer informatie en foto's
klik hier Frankrijk
ontdekt nog twee veteranen uit de Eerste Wereldoorlog
Frankrijk heeft nog twee veteranen opgespoord uit de Eerste Wereldoorlog, waarmee het bekende aantal overlevende soldaten uit de
'Grote Oorlog' op zeven is gekomen. Francois Jaffre (104) verdween uit beeld toen hij verhuisde naar een verzorgingshuis. Hij diende op een onderzeebootjager. De 107-jarige
Rene Riffaud werd onlangs door zijn kleindochter bij de autoriteiten als veteraan aangemeld, hij vocht in de Ardennen.(Bron: Nieuws van het Westelijk
Front - april 2006)
Franse veteraan
Ferdinand Gilson overleden
Ferdinand Gilson, één van de laatste Franse oud-strijders van de Eerste Wereldoorlog, is overleden in het ziekenhuis van Gien (Loiret).
Op 20 oktober 2005 was hij 107
jaar geworden. De inwoner van Choux werd in 1917 ingelijfd bij de infanterie. Wegens zijn kleine gestalte (1,63 m)
werd Gilson later
overgeplaatst naar de artillerie, waar hij tot de
wapenstilstand dienst deed. In 1940 weigerde hij voor de
Duitse bezetter te gaan werken en trad toe tot het
verzet.
(Bron: Nieuws van het Westelijk Front - april 2006)
Veteraan Alice Baker
overleden
Alice Baker, geboren en gedurende bijna haar gehele leven in Norfolk wonende, is
op 27 februari
2006 in haar slaap overleden te Ditchingham
(UK). Ze
werd 107 jaar oud.
Ze was
een van de
zeven nog levende veteranen uit de Eerste Wereldoorlog en de enige vrouw die bij de Royal Flying Corps heeft gediend in een reparatiewerkplaats te Dover. Alice Baker werd na de oorlog verpleegster, huwde met politie officier Stanly en kreeg een zoon die in de
Tweede Wereldoorlog bij de RAF diende als piloot. Op haar begrafenis was haar thans 82-jarige zoon en verdere familie aanwezig.
(Bron: Forum
Eerste Wereldoorlog - maart 2006)
Nieuws over WOI veteranen in 2005
Veteraan
Alfred Anderson overleden-de laatste levende soldaat van Kerstbestand 1914
Alfred Anderson is op 21 november
2005in een verzorgingshuis in zijn slaap overleden.
Hij werd 109 jaar oud. Hij diende in het 5e Bataljon van The Black Watch en was de laatste getuige van de ‘Christmas Truce’. Dit ‘kerstbestand’ vond plaats tijdens de Kerstdagen van 1914, toen Duitse en Britse troepen uit hun loopgraven kwamen om elkaar in de modder van Noord-Frankrijk en België, tijdens een opmerkelijke verbroedering in niemandsland de hand te schudden.
,
Anderson, geboren in 1896, diende in 1914 als18-jarige beroepsmilitair in het Britse leger en werd naar het Westelijk Front gestuurd. Hij was erbij toen op kerstochtend 1914 vanaf de Duitse zijde het Stille Nacht, Heilige Nacht klonk. Toen het lied beëindigd was, stapte een Duitse soldaat het niemandsland in. 'Merry Christmas', riep hij, 'We not shoot. You not shoot.' Daarna zwegen de kanonnen en geweren.
"We schreeuwden 'gelukkig kerstfeest', hoewel niemand zich gelukkig voelde", vertelde Anderson vorig jaar in een interview. Na maanden in de loopgraven met het geluid van fluitende kogels, ratelende machinegeweren en verre Duitse stemmen voortdurend op de achtergrond, was het plotseling stil, griezelig stil zelfs, herinnerde Anderson zich. 'Het was een spookachtige stilte', vertelde
hij dit jaar in het boek
"Last Post: The Final Words Front Our First World War Soldiers". 'Alle explosies stopten. We stonden stil en dachten aan onze maten die gesneuveld waren en aan onze families thuis. We hadden twee maanden geweerschoten gehoord, soms Duitse stemmen, maar nu was het overal stil.'
Dit onofficiële Kerstbestand was het begin van een spontaan wapenstilstand, die zich verspreidde over het meer dan 700 kilometer lange Westelijk Front. Soldaten van beide kanten klommen uit de loopgraven, schudden elkaar de hand, maakten foto’s van elkaar, zongen samen kerstliederen en speelden hier en daar een partijtje voetbal. Duitse officieren ontvingen schonken glazen Veuve Clicquot in voor hun Britse vijanden. Op een andere plaats in het
Niemandsland knipte een kapper soldaten zonder te letten op wie vriend of vijand was.
Anderson vertelde later dat hij niet meedeed aan de partijtjes voetbal tussen de Britten en de Duitsers. 'We hadden geen enkele energie over om te voetballen, we waren uitgeput van de gevechten, van het leven in de loopgraven.' Hier en daar hield het kerstvrede-bestand dagenlang aan, maar Alfred Anderson hoorde de middag van eerste Kerstdag ook alweer geweervuur.
Britse en Duitse bevelhebbers vreesden dat dit soort verbroederingen een einde zouden maken aan de vechtlust van hun ondergeschikten. Dergelijke verbroederingsacties werden daarom van hogerhand officieel streng verboden. Hun vrees bleek ongegrond; de daarop volgende veldslagen zouden in totaal bijna 9.500.000 levens eisen.
Alfred Anderson raakte in 1916 gewond door granaatscherven en voor hem was de oorlog toen voorbij. Toen hij tijdens zijn herstelperiode op bezoek ging bij de familie van een vriend die naast hem in de loopgraven was gesneuveld, werd hij door diens zuster niet binnen gelaten. Toen hij naar de reden vroeg, kreeg hij als antwoord: 'Omdat jij hier bent en hij niet.' Na zijn herstel werd hij sergeant-instructeur bij het Britse leger. In 1921 nam hij ontslag uit het leger om zijn vader, die een zwakke gezondheid had, te helpen in het aannemersbedrijf in Newtyle (Schotland).
Tijdens de Tweede Wereldoorlog, diende hij als sergeant in de Home Guard, leiding gevend aan het Newtyle peleton. Hij ging met pensioen toen hij 60 was en werkte in de volgende 19 jaar achtereenvolgens voor het Provinciebestuur van Dundee County en daarna voor de gemeente van Perth City.
In latere jaren sprak Anderson vaak over de schuldgevoelens die hij door het verlies van zijn vrienden en kameraden heeft gevoeld. "Ik voelde erg schuldig als ik de familie van mijn omgekomen vrienden ontmoette", zo vertelde hij vlak voor zijn dood aan het dagblad The Times. "Zij keken naar me alsof ik in de modder van Frankrijk had moeten achterblijven in plaats van hun geliefde. Ik kon het ze niet kwalijk nemen, ze waren in de rouw. Ik deel nog steeds hun verdriet en draag nog steeds dat schuldgevoel".
Alfred Anderon – die in 1998 de hoogste Franse onderscheiding, de Légion d'Honneur, kreeg – zei dat hij de loopgraven nooit vergeten was. Elk jaar met Kerstmis dacht hij weer terug aan die kerstdag in 1914. 'Dan denk ik aan al mijn vrienden die het niet gehaald hebben’. Kort geleden nog vertolkte hij een van de hoofdrollen in de Britse documentaire ‘The Last Tommy’, een programma over de laatste veteranen uit de Eerste Wereldoorlog. De oude veteraan zei toen: ‘Ik hoopte erop vredig te sterven, maar nu komt alles weer boven en achtervolgt het me’.
Alfred Anderson, Black Watch veteraan van de Eerste Wereldoorlog, werd geboren op 25 juni 1896. Hij overleed op 21 november 2005 op de leeftijd van 109 jaar als de oudste man van Schotland. Hij was de laatst levende drager van de Mons Star, die werd uitgereikt aan hen die vochten in wat de Duitse Keizer Wilhelm II misprijzend dat ‘contemptible little
army’ [verachtelijke kleine legertje] noemde, maar dat de Duitse opmars in 1914 tot staan wist te brengen.
Duitse veteraanCharles Kuentz
overleden Charles Kuentz (1897-2005)één van de laatste nog levende soldaat die vocht in het Duitse leger van Keizer Wilhelm II, is overleden op de leeftijd van 108 jaar. Hij vocht in het Duitse leger in Ieper en Arras en tegen de legers van de Russische Tsaar aan het Oostelijk Front. Hij schreef hierover: ‘Het was daar zo vreselijk koud en we konden de Russen zien, zo dicht lagen wij tegenover elkaar. Soms schoten ze op ons maar meestal was het rustig omdat het te koud was om oorlog te voeren’.
Charles Kuentz overleefde de oorlog en keerde terug naar zijn huis in de Elzas. Deze Duitse landstreek werd na de oorlog aan Frankrijk toegewezen zodat Kuentz inwoner werd van het land waartegen hij in de voorgaande jaren oorlog had gevoerd.
Hij werd inspecteur bij de Franse Post trouwde en kreeg vier kinderen. In 1939 werd Charles Kuentz, vanwege de dreigende oorlog met Duitsland, als reservist opgeroepen voor het Franse leger. Na de Duitse bezetting van Frankrijk in 1940 werd de Elzas weer Duits grondgebied. Charles Kuntz werd weer Karl Kuentz. Hij ontliep de opkomst voor de Duitse dienst omdat hij inmiddels te oud (43 jaar) was geworden. Zijn oudste zoon Francois moest wel dienst nemen in het Duitse leger; hij sneuvelde in Normandië.
Na de Tweede Wereldoorlog werd de Elzas weer Frans en Karl werd weer Charles genoemd.
Pas na zijn 100ste verjaardag begon hij te vertellen over zijn ervaringen in de Eerste Wereldoorlog. Nog in 2004 maakte hij een pelgrimstocht naar Passendale waar hij de Brit Harry Patch ontmoette die ook als jonge man bij Ieper had gevochten. Deze ontmoeting was te zien in de Engelse documentaire ‘The last Tommy’. Kort geleden nog zei Charles Kuentz nog: ‘Ik zal naar mijn Schepper gaan in de hoop dat er een dag zal komen dat de mensheid tot inkeer komt en we zullen ophouden elkaar te vermoorden’. Australische veteraan uit Eerste Wereldoorlog overleden Op 18 oktober2005 is William Even Allanop 106 jarige leeftijd is overleden. Allan nam,
bij het uitbreken van de oorlog in 1914,
op 14 jarige leeftijd dienst als matroos bij de Australische
marine.
(Bron: Melbourne Daily 19-10-2005)
Canadese veteraan Lazare Gionet
overleden
Lazare Gionet (1896-2005)
was 20 jaar oud toen hij in 1916 dienst nam in het First Depot Battalion en tot zijn dood de oudste, nog levende Canadese veteraan uit de Eerste Wereldoorlog.In 1998 keerde hij nog terug met zeventien andere veteranen naar Frankrijk bij de herdenking van de 80-ste Wapenstilstanddag bij Vimy en Beaumont-Hamel. In 2003 ontving hij, samen met de toen nog negen levende Eerste Wereldoorlog veteranen, de Queens Golden Jubilee medaille, die werd toegekend aan diegenen die een belangrijke bijdrage hadden geleverd aan hun gemeenschap of hun land. Britse
cavalerist Albert 'Smiley'Marshall
overleden
Albert 'Smiley'Marshall (1897-2005)
die op 108-jarige leeftijd
overleed, is de laatst overlevende Britse cavalerist die
heeft deelgenomen aan gevechten aan het Westelijk Front.
Hij is waarschijnlijk ook de laatste Britse soldaat die nog zijn sabel heeft gebruikt bij een cavaleriecharge tijdens de gevechten in deze oorlog. Dat gebeurde in 1916 bij Cambrai. Hij vertelde daarover: ‘De Duitsers waren geheel verrast toen ze ons zagen. Ze stonden te trillen op hun benen toen we aanvielen. We trokken onze sabels en sloegen ze neer. Het was hakken en steken tijdens de galop. Ze hadden geen schijn van kans.’
Hij nam in 1914 dienst nadat hij gejokt had over zijn leeftijd. Na zijn opleiding vertrok hij naar het front, waar hij maanden doorbracht en waar hij niets anders vond dan ‘modder en verwoestingen… Ik had nooit gedacht zoveel vreselijke dingen te zien’. Hij herinnerde zich al die jaren onder de luizen te hebben gezeten en was in drie jaar tijd niet vaker dan twee keer in bad geweest. Hij overleefde de Slag aan de Somme waar hij in zijn hand werd geschoten. Omdat hij hierdoor niet langer geschikt was voor de cavalerie werd hij overgeplaatst naar het Machine Gun Corps.
In 1918 werd zijn beste vriend geraakt door een sluipschutter. ‘Ik zei tegen hem, maak je geen zorgen je hebt een Blighty. Ik zong voor hem ‘Nearer my God to Thee’, drie dagen later ging hij dood.’ Marshall verloor zeker een dozijn vrienden en ook zijn oudere broer. ‘Er gaat geen dag voorbij dat ik niet even aan ze denk’ zei hij in 1998.
Albert Marshall ontving enkele jaren geleden nog het Legion d’Honneur en was te zien in talloze documentaires. Hij was een drietal keren aanwezig bij officiële herdenkingsbijeenkomsten; zo was hij in 1997 aanwezig bij de herdenking van de Slag bij Passchendaele. ‘Het kostte heel veel moeite hem over te halen daarheen te gaan’ zei Dennis Goodwin, de voorzitter van de First World War Veterans’ Association, ‘hij had zulke verschrikkelijke herinneringen’. (Bron: The Western Front Association -
11 november 2005)
Oudste Australische veteraan overleden
De oudste Australische veteraan uit de Eerste Wereldoorlog, Peter Casserley, is in juni j.l overleden. Hij werd 107 jaar
oud. Casserley was 19 jaar toen hij in dienst ging in 1917. Hij was sappeur toen hij aan het
Westelijk Front streed tegen de Duitsers. Hij kwam
ook nog in actie bij Ieper, Armentieres, en Amiens. Casserley heeft een officiële militaire begrafenis gekregen.
(Bron: De Gooi en Eemlander 27 juni
2005)
Nieuws over WOI veteranen in 2004
Britse veteraan Arthur Barraclough
overleden
Engeland - Op 30 augustus
2004 overleed te Yorkshire, soldaat
Arthur Barraclough op 106 jarige leeftijd. Barrack verscheen nog niet zo lang geleden in het BBC televisieprogramma The Trench waarin hij o.a. vertelde dat veel soldaten zich, vlak voor een aanval, bedronken om zo de angst tegen te gaan. Barraclough kwam, na 4 maanden training, in januari 1917 in Frankrijk aan en diende bij het Duke of Wellington Regiment. Hij werd
drie maal gewond en vocht o.a. bij Arras en Cambrai. In de Tweede Wereldoorlog diende hij bij de Home Guard.
Omstreden Australische veteraan Marcel Caux
overleden
Inmiddels is het bericht bekend geworden
dat Marcel Caux op 105 jarige leeftijd is overleden.
Hijnam kort geleden nog deel aan een herdenkingsplechtigheid te Sydney. De Australische regering heeft, direct na het overlijden van Marcel Caux, opdracht te geven zijn lichaam te controleren op beweerde oorlogswonden. Het lag in de bedoeling Caux een staatsbegrafenis te geven maar er ontstonden
geruchten dat Caux nooit in de Eerste Wereldoorlog zou hebben gevochten en dat zijn naam ook niet klopte.
Na het onderzoek bleek echter dat de verwarring was ontstaan omdat Caux bij het in dienst treden een verkeerde leeftijd had opgegeven (18 i.p.v. 16) en ook nog onder een andere naam. Het onderzoek wees echter uit dat Caux wel degelijk in de Eerste Wereldoorlog had gevochten, driemaal gewond werd, tweemaal in 1916 en eenmaal in 1918, en vocht met de Tweede Australische Divisie die, tijdens de gevechten nabij Pozières in 12 dagen strijd, 6.848 man verloor. De staatsbegrafenis van Caux is dan ook normaal doorgegaan.
Amerikaanse veteraan Marie Johnson
overleden
Verenigde Staten - Marie Johnson, de eerste Amerikaanse vrouw die in de Eerste Wereldoorlog in het Amerikaanse leger dienst nam
in een niet verplegende functie, overleed op 107 jarige leeftijd in het Dallas Veterans Affairs Medical Center op 21 september
2004. Ze kwam in juli 1917 in dienst bij de Amerikaanse Marine in een kantoorfunctie. Omdat de marine geen aparte barakken had voor vrouwen kreeg ze een extra toelage om haar eigen kamers te huren.
Canadese veteraan Clifford
Holliday
overleden
Op 26 mei 2004 stierf de Canadese veteraan Clifford
Holliday. Hij was een van de laatste nog levende
veteranen die bij Vimy Ridge in Frankrijk vochten. Hij
werd geboren in 1898 en nam op 16-jarige leeftijd in 1914
dienst bij het “Winipegh’s 43e Bataljon”. Hij
werd twee keer gewond tijdens zijn verblijf aan het front
in België en Frankrijk. Na zijn pensionering in de jaren
zestig van de vorige eeuw, stak Holliday veel energie in
vrijwilligersactiviteiten om de leefomstandigheden van de
oudere inwoners in zijn woonplaats te verbeteren.
Veteraan uit Thailand
overleden Ook
manschappen uit Thailand (Siam) vochten mee in de Eerste
Wereldoorlog. De Thaise veteraan, Yod Sungrungruang,
is op 15 juni 2004 op 102 jarige leeftijd gestorven. Hij
werd nog in 1999 door de Franse ambassadeur onderscheiden
met de Legion d’Honneur.
Canadezen Harold
Radford en Myer
Lewisoverleden Harold
Radford, uit de Canadese provincie Nova Scotia, is op
8 november 2003 overleden op 106 jarige leeftijd.
Harold Radford nam in 1918-19 deel aan de Canadese
expeditie naar Siberië in Rusland. Hij was een van de
4.000 soldaten die onder de generaal Elmsley vocht met de
Witten tegen de Roden. In 1999 kreeg de Harold Radford nog
de John McCrae Medaillon, genoemd naar de bekende dichter
uit de Eerste Wereldoorlog, op grond van zijn verdienste
in die oorlog.
Op 28 oktober overleed de Canadese veteraan Myer
Lewis in zijn woonplaats in het Amerikaanse Californië.
Omdat in Canada geen centraal archief werd bijgehouden van
de veteranen uit de Eerste Wereldoorlog werd pas laat
bekend dat ook Myer Lewis tot de WOI
veteranen behoorde. Op
grond van eigen bewaarde documenten kon hij aantonen dat
hij, hoewel afgekeurd voor dienst in de loopgraven wegens
platvoeten, toch onder de wapenen was geweest gedurende de
Eerste Wereldoorlog.
Eerder overleden gemelde veteraan
overleden Korporaal James Lovell is overleden op
27 januari 2004, op 104 jarige leeftijd, zo meldt The
Times. Koporaal James Lovell, kwam al eens eerder voor op
een lijst van overleden veteranen, maar toen bleek het
loos alarm te zijn geweest. Een brief van de
veteranenorganisatie waarop de aantekening stond:
Geadresseerde onbekend, kwam als onbestelbaar
terug met de post, waarna men hem als “overleden’
registreerde. Dat was in 1997. Een half jaar geleden
werd echter duidelijk dat Lovell nog wel leefde. Hij
zou de laatste Britse veteraan zijn geweest die een
dapperheidonderscheiding voor “heldendaden” in de
Eerste Wereldoorlog heeft ontvangen. Lovell kreeg de
Military
Medal (MM) voor het redden van een officier in
maart 1918.
Laatste overlevende van de Slag bij
Jutland overleden
De laatste veteraan die de Slag bij Jutland (de Duitsers
noemden het de Slag bij het Skagerrak) meemaakte is op 13
januari 2004 op een leeftijd van 103 jaar overleden. Het
gaat om de Kapitein ter zee b.d. Henry John Fancourt
die de slag in 1916 als adelborst aan boord van het
slagschip Princess Royal meemaakte. In de Tweede
Wereldoorlog speelde Fancourt een belangrijke rol bij het
opsporen en uiteindelijk vernietigen van het Duitse
slagschip Bismarck in 1939.
Laatste WOI veteraan met Purple Heart
overleden
De laatste Amerikaanse veteraan uit de
Eerste Wereldoorlog met de Purple Heart
onderscheidingis overleden. Alfred Pugh werd
108 jaar oud; tien dagen voor zijn 109e verjaardag blies
hij zijn laatste adem uit. Terwijl zijn adagio steeds was
geweest: 'Keep breathing' als mensen hem vroegen naar de
geheimen van zo oud worden. Pugh werd gewond in 1918. Na
de instelling in 1932 van de 'Purple Heart', de
Amerikaanse onderscheiding voor verwondingen, was hij
gerechtigd deze te dragen. Zijn laatste onderscheiding,
‘Ridder in de orde van het Legioen van Eer’ kreeg Pugh
in 1999 uitgereikt namens de president van de Franse
Republiek.
Nieuws over WOI veteranen in 2003
De oudste nog in Australië levende Eerste Wereldoorlog veteraan is op 23 augustus
2003 in Tasmanië overleden. Frank MacDonald die de Militaire medaille (oktober 1917) had gekregen in de oorlog voor moedig gedrag en de Franse Legion d’Honneur (1998) werd 107 jaar. Frank MacDonald is nooit gewond geraakt wat
zeer opmerkelijk is voor een infanterist. Zelf zei hij dat hij gewoon 10 maal zoveel geluk had als anderen.
In Australië zijn nog zes Eerste Wereldoorlog veteranen in leven.
Op 106 jarige leeftijd is Yod Sangrungruang overleden, de laatste Eerste
Wereldoorlog veteraan uit Thailand. Yod kwam als 20-jarige dienstplichtige in het Thaise leger en ging als vrijwilliger naar Frankrijk, waar hij bij het Franse leger diende. In 1919 keerde Yod naar Thailand terug. Tachtig jaar later werd hij bevorderd tot de rang van tweede luitenant en kreeg hij als eerste Thai de Legion d’Honneur, de hoogste onderscheiding die Frankrijk kent.
(Algemeen dagblad 11 oktober 2003)
Tjechische veteraan Alois Vacosek
overleden
Op 107 jarige leeftijd is in Tsjechië deze week in Praag Alois Vocasek
gestorven, held in de Eerste en verrader in de Tweede
Wereldoorlog en voor alles: het laatste nog levende lid van het Tsjechische legioen.
Tot 1918 maakte Bohemen en Moravie deel uit van Oostenrijk en dus de Oostenrijks Hongaarse dubbelmonarchie. Als consequentie vochten de Tsjechen in de Eerste Wereldoorlog in het Oostenrijkse leger. Aan het Russische front liepen echter, als gevolg van het opkomend Tsjechische nationalisme, vanaf het begin Slavische Tsjechen over naar eveneens Slavische Russen. Die vormden uit die overlopers het Tsjechische Legioen, dat aan Russische kant tegen de Oostenrijkers (en hun Tsjechische landgenoten) vocht.
Een hoogtepunt van het Tsjechische Legioen was op 2 juli 1917 de slag bij het Galicische dorp Zborow. Toen liepen twee complete Tsjechische infanterieregimenten, drieduizend man in totaal, over naar de Russen. Het Oostenrijkse front
stortte toen, tijdelijk, in. De zege in die slag vestigde de roem van het Tsjechische Legioen en, vooral in de VS de reputatie van Tomas Masaryk, de onvermoeibare ijveraar van het Tsjechische nationalisme en pleitbezorger van een Tsjecho-Slowaakse staat. De Tweede juli werd later in Tsjecho-Slowakije gevierd als de Dag van het Leger.
Na de Oktoberrevolutie en de Russisch Duitse vrede van Brest Litowsk was de oorlog aan het oostelijke front voorbij. Het Tsjechische Legioen naar Bohemen en Moravie terug, dat bevond zich nog in handen van de Oostenrijkers. Het raakte bovendien in een isolement, want met Lenin en zijn Bolsjewieken wilde het niets te maken hebben. Masaryk ging naar Frankrijk en besprak de overbrenging van het legioen naar Frankrijk. Omdat de wegen naar het Westen door de oorlog was afgesloten begon het inmiddels tot 70.000 a 100.000 manschappen aangegroeide Legioen aan een lange, moeizame, epische tocht naar het Oosten, langs de Transsibirische Spoorweg, onderweg voortdurend, al dan niet samen met de Witten, strijd leverend tegen de Bolsjewieken.
Toen de oorlog in 1918 in Europa eindigde en toen de Bolsjewieken de Witten in 1919 versloegen, bevond het Legioen zich nog in het Oosten van Siberië Pas in april 1920 kon het uit Vladivistok worden geëvacueerd. Toen was de nieuwe staat Tsjecho-Slowakije al bijna twee jaar oud.
In 1920 was Alois Vocasek was 24 jaar oud en een held; president Masaryk ontving hem op de Praagse Burcht. Dat veranderde eind jaren dertig toen hij zich aansloot bij de fascistische organisatie Vlajka (Vlag). In de Tweede Wereldoorlog collaboreerde hij met de Duitse bezetters. Na de oorlog werd hij tot levenslang veroordeeld. Vocasek kwam na acht jaar vrij, waarna hij bijna een halve eeuw
lang heeft geprobeerd zijn naam te zuiveren. Nog enkele dagen voor zijn dood droeg hij zijn advocaat op zijn zaak aanhangig te maken bij het Europese Hof voor de rechten van de Mens in Straatsburg.
(NRC Handelsblad - 16 augustus 2003)
Overleden veteranenWalter Humphrys, Jack Davis,Eric Abraham en Robert Dunford
In Engeland is Walter Humphrys overleden op de leeftijd van 105 jaar. Hij overleed op 16 april 2003. Op 18 jarige leeftijd nam hij dienst bij het 15e London Regiment Regiment (Post Office Rifles) en arriveerde in december 1916 in Frankrijk. Hij bemande gedurende diverse jaren een Lewis machinegeweer. Bij het lenteoffensief van Duitsland in 1918 werd hij krijgsgevangen
gemaakt en verbleef in een krijgsgevangen-kamp in het door Duitsland beheerste deel van Noord Frankrijk. Humphrys heeft in 1998 met de andere nog in leven zijnde veteranen, het Légion d'Honneur van de Franse overheid ontvangen.
Jack Davis, de oudste Britse oorlogsveteraan uit de Eerste Wereldoorlog, is op 21
juli 2003, op 108 jarige leeftijd overleden. Hij nam dienst, als negentienjarige, op de dag dat Engeland de oorlog verklaarde aan Duitsland. Hij diende bij het zesde bataljon van de Duke of Cornwall's Light Infantry. Na een onderbreking van de oorlog van ruim een jaar, doordat hij loopgravenkoorts had opgelopen, kwam hij weer terug aan het front. Ondanks
het feit dat hij aan vele veldslagen mee heeft gedaan, overleefde hij, evenals zijn beide broers, de oorlog. Later zou hij de oorlog steeds omschrijven als: "the most disgusting and humiliating experience a man could suffer".
Davis overleed juist enkele dagen voordat hij aan een Tuinfeest van Koningin Elisabeth, waarvoor hij was uitgenodigd, deel kon
nemen (Bron: Times - 9 mei 2003).
In Australië stierf Eric Abraham op 20 maart 2003. Hij was 104 jaar oud. Abraham was de laatste overlevende van de Dungaree Diggers. Deze Dungaree Diggers, 28 man totaal, liepen van Warwick in Queensland tot Brisbane om landgenoten op te roepen dienst te nemen in de oorlog. Zij liepen zo meer dan 270 kilometer. Abraham kwam in 1916 aan in Frankrijk en nam deel aan de
veldslagen bij Villers-Bretonneux en Morlancourt, Amiens en Peronne. Hij was ook ooggetuige van het neerhalen van Manfred von Richthofen (De rode baron) vlak bij het dorp Corbie aan de
Somme.
De Australiër Robert Dunford is op de leeftijd van 104 jaar overleden. Toen de oorlog begon wilde Dunford dolgraag meedoen met de strijd, maar zijn moeder gaf hem pas toestemming toen hij 19 jaar werd. Hij nam dienst in 1917 en reisde in januari 1918 naar Groot-Brittannië, waar hij training kreeg in loopgraven- en gasoorlogvoering. Op de dag van de wapenstilstand, 11 november 1918, arriveerde hij aan het front waar hij meer dan een jaar bezig was met het opruimen van de slagvelden. Vervolgens wilde hij graag gaan vechten met de Wit Russische legers tegen de Bolsjewieken, maar toen een legeraalmoezenier hem zei dat één oorlog meer dan voldoende was, kwam hij op dit idee terug en ging op bezoek bij familie in Ierland alvorens weer naar huis terug te keren.
Er zijn nog acht Australische oorlogsveteranen in leven.
(Bron: The Sydney Morning Herald - 21 maart 2003)
Laatste Caribische veteraan
George Blackman (105) overleden De laatste zwarte nog in leven zijnde Eerste Wereldoorlogveteraan,
George Blackman en tevens oudste inwoner van Barbados, is op 3 maart 2003 op 105-jarige leeftijd overleden.
Blackman was een van de ruim 15.000 bewoners uit dit gebied, die destijds vrijwillig dienst namen in het Brits West Indische Regiment en naar Europa werden uitgezonden om deel te nemen aan de strijd.
De meeste van deze vrijwilligers werden echter niet
bij de gevechtstroepen geplaatst maar, onderworpen aan de meest racistische maatregelen, veelal ingezet op de meest gevaarlijke plaatsen. Ze werden vaak gebruikt voor het vervoer van munitie of voor het leggen van telefoonlijnen in het gevaarlijke niemandsland.Dit leidde uiteindelijk tot verzet en zelfs muiterij onder deze manschappen. De opstand werd snel onderdrukt en de meeste soldaten werden daarop eerloos naar hun woonplaatsen teruggezonden.
Een enkele jaren geleden gestarte campagne voor rehabilitatie en erkenning van de meer dan 4 miljoen mannen en vrouwen uit Azië, Afrika en de
Caribean, die voor het Britse Rijk aan de oorlog hebben deelgenomen, werd vorig jaar met succes bekroond toen de Britse koningin een gedenkteken ter ere van deze strijders onthulde in Hyde Park Londen.
Veteraan
Archie (Clearstack)
Thompson(107) krijgt onderscheiding
De oudste nog levende Canadese oorlogsveteraan is Archie (Clearstack)
Thompson. Thompson is 107 jaar oud. Op 13 juni kreeg hij de gouden Koningin Elisabeth Jubileum medaille opgespeld door het parlementslid van
Lambton-Kent-Middlesex. Als dank zei Thompson: "I thank you for the honour. They never would have won the war without me." Dit terwijl Thompson nooit enig frontervaring heeft opgedaan in de Eerste Wereldoorlog. Zijn eenheid werd tot drie keer toe opgeroepen voor inzet aan het front, maar steeds was het weer op het Kanaal te slecht zodat er geen overtocht plaatsvond.
Laatste Britse
WOI veteranen op
reünie bijeen Ze waren 17 of 18, sommigen nog maar 15
of 16 jaar oud, toen ze in augustus 1914 opgetogen
vertrokkennaar het Europese vasteland . Op de zonnige Vlaamse en Franse velden zouden ze in één klap een eind maken aan de oorlog met Duitsland. Dat ze met Kerstmis weer thuis zouden zijn, stond vast. Maar het liep anders. In de loopgraven van Zuid-België sneuvelden 750.000 Britse soldaten. Door de oprichting van 'Pals-Battalions', bataljons waarvoor vriendengroepen zich konden aanmelden, werden fabrieken ineens van hun werknemers beroofd. Sommige straten verloren al hun mannelijke inwoners.
Van de overlevenden - de oorlog eindigde in 1918 - zijn er
nu nog 37 in leven. Hun aantal daalt snel: vorig jaar alleen al stierven zeven veteranen. Dennis Goodwin, voorzitter van de World War One Veterans Association, besloot daarom dat er snel een reünie moest plaatshebben – vermoedelijk voor de laatste keer. Dus wagen op 8 april 2003 vijftien veteranen - de oudste 108, de jongste 102 - nog één korte reis. Onder hen Conrad Leonard (102), de enige officier die nog in leven is. En Albert Marshall (106), de laatste die nog te paard vocht. Marshall overleefde in de herfst van 1915 de slag bij Loos, die vijftigduizend Britse soldaten het leven kostte. Jack Davis (108), die de strijd bij Ieper
-150 duizend Britse slachtoffers - overleefde, is de
oudste inwoner van Groot-Brittannië. (NB. Jack Davis is
op inmiddels op 21 juli 2003 overleden.)
In het National Archive in Kew komen de veteranen bijeen, om vrienden weer te zien en hun herinneringen te laten vastleggen. Dennis Goodwin: 'Jongere generaties moeten blijvend worden onderricht over de gruwelijkheden die de soldaten toen hebben meegemaakt. Dit is een groep zeer dappere mannen.'
(Bron: Elseviers - 5 april 2003)
Nieuws over WOI veteranen in 2002
Oudste
Australische oorlogsveteraan
Jack Lockettoverleden
In Australië overleed op zaterdag 26 mei jl de oudste oorlogsveteraan uit de Eerste Wereldoorlog,
Jack Lockett, op de leeftijd van 111 jaar. Twee jaar geleden werd hij nog beroemd toen hij op 109 jarige leeftijd
bereid was de Olympische vlam door de stad Bendigo te dragen.
Lockett werd geboren op 26januari 1891 en nam op 24 maart 1916 dienst bij de First Australian Imperial Force en werd naar Frankrijk gezonden. Jack Lockett was drager van het Franse 'Legioen van Eer'.
(Bron: SSEW - mei 2002)
Laatste Gallipoli veteraan
Alec Campbelloverleden Op 16 mei 2002 overleed Alec
Campbell, de laatste nog levende veteraan uit de Slag om Gallipoli.
Hij werd 103 jaar oud. Campbell vertrok
in november 1915 met zijn eenheid
naar Gallipoli en moest dat schiereiland op 20
december van datzelfde jaar verlaten toen de Britten
zich, na geweldige verliezen, moesten terugtrekken.
Campbell bezocht Gallipoli nog eenmaal: op 91 jarige
leeftijd ging hij met enkele vriendennaar het oude slagveld. Hij raakte daarbij alsnog
licht gewond nadat hij in een oude loopgraaf was
gevallen. (Bron: Nieuwsbrief SSEW - mei 2002)