terug naar Gedichten


Op voorspraak van St. Barbara
(Beschermheilige der Artillerie)

De nevel breekt, de morgen gloort
Over het slagveld en de moord.
Het puin ligt hoog, het woud geveld
en lijken... lijken ongeteld:
(De zoon, de broeder en de ga)
Op voorspraak van St. Barbara.

De nevel breekt, de morgen gloort
Geen huis, geen steen bleef ongestoord
En kerk èn altaar asch en gruis:
Ze schoten Jezus weg van 't kruis
en ondermijnden Golgotha:
Op voorspraak van St. Barbara.

De nevel breekt, de morgen gloort
Nog is het stil en wordt gehoord
Het kermen van wie ondergaat
In modder, bloed en prikkeldraad.
Dan dreunen schoten voor en na:
Op voorspraak van St. Barbara.


Willem van Iependaal (1891-1970): 
Uit de bundel: Over de leuning en langs de kaai (Querido, 1934)

Van Iependaal, wiens echte naam Willem van der Kulk was, nam als vrijwilliger dienst in het Engelse leger en vocht in de loopgraven van Vlaanderen. Dit kostte hem het Nederlanderschap, dat hij pas in 1954 terugkreeg wegens zijn rol in het verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog!


terug naar Gedichten