naar poetry corner

Alan Seeger - Rendezvous with death

De Amerikaan Alan Seeger kwam uit een vooraanstaande familie en bezocht dure scholen en de Universiteit van Harvard waar hij in 1910 afstudeerde. Een van zijn medestudenten was dichter, essayist en toneelschrijver T.S. Eliot, de latere Nobelprijswinnaar voor Literatuur, die zich in Engeland vestigde, daar de Britse nationaliteit aannam en lid werd van de Anglicaanse kerk. Eliot is bij het grote publiek bekend vanwege zijn teksten in de musical ‘Cats’.
 

Alan Seeger (1888-1916)

Alan Seeger ging na het afstuderen in Greenwich Village, New York, wonen waar hij een bohémienachtig leven leidde. In 1912 verhuisde hij naar het Quartier Latin in Parijs voor een zelfde soort leven. Hier nam hij op 24 augustus 1914 dienst in het Vreemdelingenlegioen, toen waarschijnlijk de enige mogelijkheid voor een Amerikaan om voor Frankrijk te vechten. Bij een Franse bajonetaanval in 1916 op het zuidelijk van Péronne, Somme, gelegen Belloy-en-Santerre sneuvelde hij. Het was 4 juli, de dag dat Amerikanen ‘Independence Day’ vieren.

Saillant detail: Alan Seeger was de oom van Pete Seeger, geb. 1919, die veel bekender werd dan zijn oom. Pete is de folksinger/songwriter van liedjes als ‘Where have all the flowers gone?’, van ‘If I had a hammer’ en ‘We shall overcome’. De oude Pete, nog altijd politiek activist, ijvert nu voor een ‘impeachment’ van President Bush en zijn vice-president Dick Cheyney.

Hij had grote invloed op de vroege Bob Dylan, toen deze nog op een onversterkte gitaar speelde. Ja, Pete heeft wel eens gezegd dat ‘...als hij bij het eerste optreden van de ‘elektrische’ Dylan een bijl had gehad, hij met genoegen de snoeren van de versterkers had doorgehakt’!
 

Alan Seeger als soldaat naar een tekening uit L'Illustration

De ouders van Alan Seeger hebben het dorpje Belloy een kerkklok gegeven ‘opdat zijn stem gehoord zou blijven’. De mairie heeft de tekst van ‘Rendezvous’ op een binnenmuur aangebracht.

Bij een bezoek aan het dorp moesten we de sleutel van de mairie vragen aan de onderwijzeres. Zij nam ons mee en vertelde dat er een uitgave van Alan Seegers gedichten en brieven verzorgd werd door… Karl Lagerfeld, de modekoning met het paardenstaartje, die ook een deel van een uitgeverij in zijn bezit heeft.

Men neemt aan dat Seeger begraven ligt op de Franse Nationale begraafplaats van Lihons, niet al te ver van Belloy. Hieronder het gedicht, ook vaak gewoon ‘Rendezvous’ genoemd.

Rendezvous with death

I have a rendezvous with Death
At some disputed barricade,
When Spring comes back with rustling shade
And apple-blossoms fill the air -
I have a rendezvous with Death
When Spring brings back blue days and fair,

It may be he shall take my hand
And lead me into his dark land
And close my eyes and quench my breath –
It may be I shall pass him still.
I have a rendezvous with Death
On some scarred slope of battered hill,
When Spring comes round again this year
And the first meadow-flowers appear.

God knows ´t were better to be deep
Pillowed in silk and scented down,
Where love throbs out in blissful sleep,
Pulse nigh to pulse and breath to breath,
Where hushed awakenings are dear…
But I’ve a rendezvous with Death
At midnight in some flaming town,
When Spring trips north again this year,
And I to my pledged word am true,
I shall not fail that rendezvous.

Bespreking:
De dichter heeft een afspraak met de Dood en verwacht dat dit in de lente zal zijn als de wereld weer nieuw wordt.
Misschien neemt de Dood hem mee naar de duisternis en sluit hem zijn ogen en neemt zijn adem weg of misschien lopen ze elkaar mis.
God weet dat het beter zou zijn om in heerlijke donzen bedden te liggen met je geliefde maar de dichter heeft een afspraak met de Dood te middernacht in een brandende stad en als de lente weer komt, houdt de dichter zich aan zijn afspraak.

Dit is een van de populairste gedichten uit de Eerste Wereldoorlog en als er een Top Tien zou zijn, was dit zeker op die lijst geplaatst.

Het was de eerder genoemde T.S. Eliot die bij het verschijnen van Seegers verzen in 1917 een recensie schreef. Hij was van mening dat de gedichten en de idealen hoogdravend waren en misschien passé, maar dat zijn jaargenoot Seeger een serieus te nemen dichter was die aan zijn verzen bleef schaven.

Fred van Woerkom